Χλόη Κουτσουμπέλη, «Οιδίποδας»

 Ι
Μ’ αγαπάς; την ρώτησε.
Τα βλέφαρά της βαριά
αμπαρωμένα μετά τον οργασμό.
Γύρισε προς το μέρος του,
άκαμπτη και ακίνητη
θαρρείς και πέτρωσε στον χρόνο.
(στο μεταξύ η άμμος κυλούσε στην κλεψύδρα)

ΙΙ
Θέλω να μάθω, την ρωτάει.
Πώς οι γυναίκες απορροφούν
Πώς αγαπιούνται σε χάλκινο καθρέφτη
Κι ύστερα αποσύρονται κοχύλια.

ΙΙΙ
Θέλω να μάθω
πως ο αγαπημένος
μπορεί να είναι γιός και εραστής
πατέρας, βασιλιάς
τυφλός χρησμός
πρησμένη θηλιά
βήματα με μπαστούνι
ξένος που ξέχασε το αίνιγμα.

IV
Θέλω να μάθω
Αν οι γυναίκες είναι κόρες της Χίμαιρας
με ένα καράβι να πλέει στα μακρινά τους μάτια
Ή της Έχιδνας που κουλουριάζεται
για να επιτεθεί;

V
Θέλω να μάθω αν ήξερες
Αν ήσουν κι εσύ κομμάτι
νόθα κόρη του Λάιου
που ο βασιλιάς σε τοποθέτησε στην έρημο
για να ξεχωρίζεις τους γνήσιους Λαβδακίδες
μια και μόνον αυτοί θα γνώριζαν το μυστικό.

VI
Μην με κοιτάς έτσι απαθής
Με την κλασσική σου μύτη
Με πέλματα και στήθη λιονταριού
Και ουρά ερπετού
Γυναίκα.
Δεν είσαι συ από πάντα η μοίρα μου
Το  πεπρωμένο μου που πάγωσε
Η μόνη ελπίδα να.
 
VII
Και τελικά πια ήταν η ερώτηση;
Ποιος την υποβάλλει
ποιος είναι αυτός που πάντα απαντά;

VIII
Παλεύω να σε λύσω
Να βρω τον κώδικα σου
στον λαβύρινθο αυτό
που εσύ ονομάζεις σώμα.

ΙΧ
Δώσε μου μία άλλη ιστορία
Ονόμασε με Ήφαιστο, Θησέα, Προμηθέα
Έστω Ηρακλή
Ανάθεσέ μου άθλους
Μην μου αραδιάζεις λέξεις
Που από κάτω κρύβουν άβυσσο.

Χ
Τι σφίγγεις λοιπόν;
Τί είναι αυτό που μόνον συ κατέχεις;
Ποιο αρχαίο μυστικό εκτυλίσσεται
μέσα στο κορμί;
Σε ποιο μυστήριο οδηγούμαι
χωρίς μάτια;
Σφίγγα το ξέρω τώρα.
Αυτό που εσύ ζητάς
είναι το μόνο που έχω.

(δημοσιευμένο στο περιοδικό Ποιητική)
~
πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας