Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Βίκυ Δερμάνη, «Το Ταξίδι»

Ταξίδι ξεκινά
ανεμπόδιστο
από μάτια χορτάτα ερημιά
ποτίζει αποξηραμένο δέρμα
χαράζει αυλάκια
αψηφά πόρους τρωκτικά
συνθλίβει αγριολίθαρα
κυοφορώντας κύκλους επάλληλους
μιμείται μπόρες ουρανών και
οιμωγές Ικάρων

ανεμπόδιστο κυλά
σε χωμάτινο χαλί
το δάκρυ
~
από τη συλλογή Λέξεις βρύα της ψυχής, Α-Ω Εκδόσεις, 2010
πηγή

Η Βίκυ Δερμάνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Από τα εφηβικά της χρόνια και στη διάρκεια της ζωής της γνώρισε και αγάπησε πολύ τη λογοτεχνία. Την αισθητική και την ποιητική της έκφραση διαμόρφωσαν εκτός των άλλων και η μαγική πόλη της Αθήνας των δεκαετιών 1960-70, ο μυθικός κόσμος του Θεάτρου που είχε την τύχη από παιδί να γνωρίσει, καθώς και η τραγική Σύλβια Πλαθ, ο αποκαλυπτικός Τάσος Λειβαδίτης και ο μοναδικός Νίκος Γκάτσος. Εδώ και αρκετά χρόνια γράφει ποιήματα προσπαθώντας να διατηρεί μέτρο και συνέπεια στο έργο της, όσο και στη σχέση με το αναγνωστικό της κοινό. Έργα της ιδίας: Πάνε χρόνια που σαν αγρίμι (2009). Λέξεις βρύα της ψυχής (2010). Με μια φλόγα όπως πάντα (2012). Έρωτας κραταιός ως θάνατος (2014). Ψυχή πουθενά (2017). Εύσαρκο κάτι σαν φως (2018) κ.α. 
 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης