Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου, «Έκαστος εφ’ ω Ετάχθη»

Τα βλέπω απ’ το παράθυρο στην κερασιά απάνω, πετάνε από κλαδί σε κλαδί,
ανταγωνίζονται ποιο θα φτάσει ψηλότερα, ποιο θα φάει τους περισσότερους
καρπούς. Τσιμπιούνται, αρπάζονται για το ίδιο κεράσι και μετά το παρατάνε και
πάνε σ’ άλλο. Κι ας είναι μισοφαγωμένο. Δεν τους νοιάζει. Το τσιμπάνε κι αυτό.
Δε χορταίνουν ποτέ.

            Όταν βρέχει κουρνιάζουν
κάτω απ’ το παράθυρό μου. Η βροχή πέφτει στο τζάμι λες και με φτύνουν, επειδή
εγώ δεν κρυώνω, δεν βρέχομαι, δεν πεινάω. Αλλά δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να
μάθουν.

Μια φορά μου ‘ πε ένα: «Δε θες να βγεις έξω γατούλα, να σκαρφαλώσεις
κι εσύ εκεί ψηλά;»

            «Έκαστος εφ’ ω ετάχθη»,
είπα.

Κι ένα άλλο: «Όταν το πατζούρι σου κλείνει, τι βλέπεις;»

             «Κάθε φορά που πέφτει το πατζούρι, κι εσείς
πετάτε ολόγυρα με μουσκεμένα φτερά, εγώ βλέπω πράγματα στο διάφανο σκοτάδι,
ακούω τα όνειρα της κυράς και του κυρίου μου, που κροταλίζουν σαν το χαλάζι στο
πατζούρι, ενώ σερνόμαστε όλοι στο σκοτάδι μ’ αλυσίδες φτιαγμένες με κουκούτσια
και μαδημένα φτερά, και πρέπει να γλύψω με τη γλώσσα μου τις χαρακιές στο
πάτωμα και να σκουπίσω με τις πατουσίτσες μου τα δάκρυά τους και τη βροχή που
μπαίνει απ’ τις χαραμάδες. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη».

~
από το βιβλίο Καρπούζι με φέτα, Εκδ. Παράξενες Μέρες
πηγή

Η Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου γεννήθηκε το 1968 και μεγάλωσε σ’ ένα μικρό ορεινό χωρίο του Ξηρομέρου. Μετακόμισε στην Αθήνα το 1985 για σπουδές, όπου και μένει από τότε. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων (σχολή που ποτέ δεν συμπάθησε) και γι’ αυτό μελέτησε και απέκτησε το Diploma for Overseas Teachers of English με σκοπό να διδάξει Αγγλικά σε φροντιστήρια, που πάντα αγαπούσε. Κατόπιν σπούδασε Λογοτεχνία με το Βρετανικό Open University και πήρε το Μεταπτυχιακό της στη Δημιουργική Γραφή με το Lancaster University. Ειδικεύτηκε στη γραφή διηγημάτων και πολλά απ’ αυτά (άλλοτε γραμμένα στην Αγγλική, άλλοτε στα Ελληνικά), έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολόγια σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ άλλα έχουν διακριθεί σε διεθνείς αλλά και Ελληνικούς διαγωνισμούς. Δεν μπορεί να προσδιορίσει η να περιορίσει τη θεματολογία των ιστοριών της παρά να της δώσει τη γενικευμένη ορολογία ο,τιδήποτε έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση, θέματα οικουμενικά και διαχρονικά, θέματα που θέτουν ερωτήματα παρά δίνουν απαντήσεις’. Εργογραφία: Καρπούζι με φέτα (2019). Γύρω στα Μεσάνυχτα (2019). Παράξενοι Έρωτες (2017).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης