Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

723 Ποιητές - 8.176 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ιωάννης Τσιουράκης, «Βλέπω την αγάπη σου που ανθίζει»

 Βλέπω την αγάπη σου που ανθίζει
στην πέτρα επάνω και στη θάλασσα
και στου βουνού τη ρίζα την υγρή
από του ποταμού του χορευτή το γύρισμα
σπίτι ζεστό να υψώνεις
για τη ζωή που ονειρευθήκαμε.

Κι εγώ, ένας μικρούλης ήλιος
τόπι στα πόδια των παιδιών
απ’ την αυγή ως το σούρουπο
γέλια να βγάζω στην αυλή
και να φυτεύω φως και άνθη λουλουδιών
στα μακριά σου τα μαλλιά.
~
από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

Ο Ιωάννης Τσιουράκης γεννήθηκε το 1976 στο Koersel, μια μικρή πόλη στην επαρχεία της Λιμβουργίας, στη Φλάνδρα του Βελγίου. Ήταν ακόμα σε πολύ μικρή ηλικία όταν η οικογένειά του επέστρεψε στην Ελλάδα. Μεγάλωσε στη πόλη της Θεσσαλονίκης όπου και έζησε μέχρι το 2000 για να επιστρέψει και πάλι το 2006. Στα χρόνια της απουσίας του έζησε στην Κομοτηνή και τη Σάμο, από τις οποίες έφυγε πλημμυρισμένος εικόνες, αρώματα κι ανθρώπους. Από το 1999 ποιήματά του δημοσιεύονται στα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά "Εξώπολις", "Απόπλους", "Ρωγμές" και "Πάροδος", στα ηλεκτρονικά περιοδικά "Στάχτες" και "Δέλεαρ" όπως και στην ιστοσελίδα "Ανεμολόγιο". Έχει γράψει τραγούδια για το παιδικό θέατρο. Τίτλοι βιβλίων: Ήχος πλάγιος. Μόνος... (Μπαρτζουλιάνος, 2008). Τα γράμματα της Υβόννης (Δρόμων, 2010) κ.α.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης