Σοφία Περδίκη, «Τα μωβ θηλυκά»

Είμαστε περιορισμένες
σε κελύφη από δέρμα πορώδες
σκληρυμένο στη βροχή και τ’ αλάτι.

Στο εσωτερικό τους
ρόζοι κρέμονται
και μας φωτίζουν

με το πηγμένο τους αίμα
στον ασκό μας που μοιάζει παλάτι
πάλλεται η ζωή
έχει απροσδιόριστο σχήμα
ζύμης που πλάθουμε με χέρια ζεστά
καθώς μάθαμε πως μόνο η αφή
δεν μας ξεγελά.
Έχουμε μια καρδιά μεγάλη
στήθη γαλακτερά και στόματα
σφραγισμένα
από το αιώνιο μειδίαμα.

Είμαστε τα μωβ θηλυκά.
Φορούμε την προβιά μας
μ’ επιμέλεια τα πρωινά
και τις νύχτες γδυνόμαστε
κάτω από τον προβολέα
που με τη ζέση του μας εξάπτει
γινόμαστε θερμές πορτοκαλί
τα χείλη μας λεν την προσευχή
οι μήτρες μας φλογίζονται
κατ’ επανάληψη
την ώρα που γεννάμε μ’ έναν πόνο
όνειρα αποκαλυπτικά.

Είμαστε οι γυναίκες
που ζούμε
κλεισμένες ερμητικά
μέσα στο δικό τους ποίημα.
~
από τη ποιητική συλλογή Το Αιώνιο αίνιγμα, εκδ. Κίχλη, 2020
πηγή η ιστεσελίδα της ποιήτριας

Η Σοφία Περδίκη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών «Βακαλό» και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Saint–Étienne. Το εικαστικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και σε ομαδικές εκθέσεις. Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, στον συλλογικό τόμο της ομάδας CRAFT (μικρές εκδόσεις, 2015) και στις περιοδικές ανθολογίες πεζού και ποιητικού λόγου diP generation (Θράκα, 2016 και Μανδραγόρας, 2017). Τίτλοι βιβλίων: Το αιώνιο αίνιγμα (Κίχλη, 2020)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας sofiaperdiki.wordpress.com