Αλεξάνδρα Μπακονίκα, «Κάτι παραμένει»

Βιαστικό και σύντομο το φιλί
που μου έδωσες στο στόμα.
όμως φιλί δυνατό και βαθύ.
Τα χείλη και η γλώσσα σου μέσα στο στόμα μου
με εκπόρθησαν, με αποδεκάτισαν να σε επιθυμώ.
Δυνατό, τέλειο φιλί,

κάθε μέτρο σύγκρισης ξεπέρασε.
Μεσολάβησε καιρός και χάθηκες
κάποιες προφάσεις χρησιμοποίησες για να δικαιολογηθείς.
Απότομα έγινες παρελθόν.
~
από τη συλλογή Πεδίο Πόθου, εκδ. Μεταίχμιο, 2005
πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας 

Η Αλεξάνδρα Μπακονίκα γεννήθηκε το 1951 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει έντεκα ποιητικές συλλογές. Ποιήματά της και κριτικά της σημειώματα δημοσιεύθηκαν σε πολλά έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά. Βιβλία της εκδόθηκαν στην Ινδία και στον Καναδά, με ανθολογημένα ποιήματά της μεταφρασμένα στα αγγλικά στην έκδοση: “Lovers and Lairs. Poems from the Greek”, μετ. Richard Scorza (Samkaleen Prakashan, New Delhi, 1992). Ποιήματά της μεταφράστηκαν επίσης στα γερμανικά, τα σουηδικά, τα αλβανικά και τα κροατικά. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Ανοικτή γραμμή (Διαγώνιος 1984). Το γυμνό ζευγάρι κι άλλα ποιήματα (Διαγώνιος 1990). Lovers and lairs: Poems from the Greek, Samkaleen Prakashan (1992). Θείο κορμί (Διαγώνιος 1994). Μαυλιστικά (Μπιλιέτο 1997). Παρακαταθήκη ηδυπάθειας (Εντευκτήριο 2000). Πεδίο πόθου (Μεταίχμιο 2005). Ηδονή και εξουσία (Μεταίχμιο 2009). Το τραγικό και το λημέρι των αισθήσεων (Σαιξπηρικόν 2012). Ο κόσμος απροκάλυπτα (Εντευκτήριο 2018). Ντελικάτη γυναίκα (Πόλις 2021). 

Το ιστολόγιο της ποιήτριας bakonika.blogspot.com