Βάλια Τσάϊτα-Τσιλιμένη, «Διαπίστωση»

Διέσχισα – ξυπόλυτη –
τις λευκές νύχτες

Φόρεσα για καπέλο
το περσινό τραπεζομάντηλο·
αυτό που λησμόνησες
να κεντήσεις

Έφαγα τους πίνακές σου
να σώσω την ιστορία τους

Έσκαψα βαθιά στα πεπραγμένα
να θυμηθώ
την ανιδιοτέλεια

Βάλθηκα ένα βράδυ να καρφιτσώνω
πάνω στο δέρμα μου
παλιές σου, αυθόρμητες, τρυφερότητες

Μα το πρωί,
είχαν κιόλας μαραθεί

Μούγκριζε ο εγωισμός
Ξέβαψαν τα χρώματα
απ' το περσινό τραπεζομάντηλο
Άρχισαν να κουράζονται
τα βήματά μου

Και κάπου εκεί
Ανάμεσα στην ελπίδα
και την επίμονη προσπάθεια
ένιωσα πως
Ποίημα δε γίνεσαι
πηγή

Η Βάλια Τσάιτα - Τσιλιμένη γεννήθηκε το 1986 στη Θεσσαλονίκη. Διδάσκει λογοτεχνία, γλώσσα και μετάφραση στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή πάνω σε θέματα ταυτότητας, κοινωνικής κριτικής και λογοτεχνικής γραφής στη λεγόμενη "γενιά του 1920" στην Ελλάδα. Ασχολείται επίσης με τη φωτογραφία. Τίτλοι βιβλίων:  Τα Άγρια χόρτα (Κίχλη, 2017). Ρόζυ -Μυθυστόρημα- (1999)