Λεοπόλντ Σεντάρ Σενγκόρ (Léopold Sédar Senghor), «Μαύρη γυναίκα»

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα μαύρη
ντυμένη με το χρώμα σου, με το σχήμα σου που είναι ομορφιά.
Μεγάλωσα στη σκιά σου, η γλύκα των χεριών σου τύλιγε τα μάτια μου.
Και να! που μες την καρδιά του καλοκαιριού και του μεσημεριού
σε ανακαλύπτω η της επαγγελίας, απ’ την κορφή
ενός αψηλού, φρυγμένου λόφου,
και η ομορφιά σου με κεραυνώνει κατάστηθα
σαν αστραπή αετού.

Γυναίκα γυμνή, γυναίκα σκοτεινή!
Οπώρα ώριμη με τη σφιχτοδεμένη σάρκα εκστάσεις μουντές μαύρου κρασιού
Στόμα που κάνει το στόμα μου λυρικό
Πεδιάδα με τους ξάστερους ορίζοντες
Πεδιάδα που ανατριχιάζεις στις θερμές θωπείες
Του ανατολικού ανέμου
Ταμ ταμ γλυπτό, ταμ ταμ τεντωμένο
Που δονείσαι κάτω από τα δάχτυλα του Νικητή.
Η βαριά, κοντράλτο φωνή σου
Είναι το λυπητερό θρησκευτικό τραγούδι της Αγαπημένης.
Γυναίκα γυμνή, γυναίκα σκοτεινή!
Λάδι που καμιά πνοή δε ρυτιδώνει
Λάδι γαλήνιο στα πλευρά του αθλητή
Στα πλευρά των πριγκίπων του Μαλί.
Ζαρκάδι με τους θείους αρμούς, τα μαργαριτάρια
Είναι αστέρια πάνω στη νύχτα του δέρματός σου.
Στη σκιά της κόμης σου, η αγωνία μου
Φωτίζεται από τους γειτονικούς ήλιους των ματιών σου.
Γυναίκα γυμνή, γυναίκα μαύρη!
Τραγουδώ την πρόσκαιρη ομορφιά σου
σχήμα που σταθεροποιώ στην αιωνιότητα
προτού η ζηλόφθονη μοίρα σε καταντήσει στάχτη
για να θρέψει τις ρίζες της ζωής.
~
Μ. Λαϊνά, Ξένη ποίηση του 20ου αιώνα, μτφ. Δ. Σταύρου, εκδ. Ελ. Γράμματα
πηγή - επίμετρο