Ενθάδε κείται, όνειρο νεκρό.
Απαλά περάστε από δίπλα του,
από την άλλη μεριά, το βλέμμα σας στρέψτε,
Μήτε να γυρέψετε να μάθετε για ʽκείνο που πεθαίνει.
Αβάσταχτο φορτίο Ζωής, για την ζωή.
Μην περπατήσετε θρηνώντας, αλλά για μια στιγμή,
τα βήμα σας αφήστε να βραδύνει.
Και από έλεος, δεν είναι ανάγκη να ʼστε γλυκείς και σοφοί
με λόγια ελπίδας και Άνοιξης και απαλών ουρανών…
Ένα πεθαμένο όνειρο βρίσκεται μπροστά σας.
κιʼ αυτό, όλοι όσοι θρηνούν , το ξέρουν.
Κάθε φορά που ένα πέταλο πέφτει απʼ το δέντρο,
Ακόμα και αν, άσπρο και φρέσκο είναι ακόμα,
και περήφανα την αναπαραγωγή του περιμένει,
Η ομορφιά του μπουμπουκιού, ποτέ να ξαναγίνει, δεν μπορεί.
Γιʼ αυτό και η Ομορφιά, ευλαβικά να σκύψει το κεφάλι πρέπει.
Γιατί, έδώ, ένα όνειρο μόλις συνάντησε τους πεθαμένους.
~
μετάφραση: Τζούτζη Μαντζουράνη
πηγή
Και από έλεος, δεν είναι ανάγκη να ʼστε γλυκείς και σοφοί
με λόγια ελπίδας και Άνοιξης και απαλών ουρανών…
Ένα πεθαμένο όνειρο βρίσκεται μπροστά σας.
κιʼ αυτό, όλοι όσοι θρηνούν , το ξέρουν.
Κάθε φορά που ένα πέταλο πέφτει απʼ το δέντρο,
Ακόμα και αν, άσπρο και φρέσκο είναι ακόμα,
και περήφανα την αναπαραγωγή του περιμένει,
Η ομορφιά του μπουμπουκιού, ποτέ να ξαναγίνει, δεν μπορεί.
Γιʼ αυτό και η Ομορφιά, ευλαβικά να σκύψει το κεφάλι πρέπει.
Γιατί, έδώ, ένα όνειρο μόλις συνάντησε τους πεθαμένους.
~
μετάφραση: Τζούτζη Μαντζουράνη
πηγή