Διονύσης Σέρρας, «Ντοστογέφσκι»

Της Ομορφιάς προσκύνημα
η επιτάφια στήλη -
με μαύρο φως αγγελικό
να φέγγει στο ανάγλυφο
τα σήματα του Ίσκιου
και της γαλήνης την αφή -

ή του αθάνατου θνητού
την άμετρη σαγήνη.
Μετά
κορμί κ' εσύ σπαραχτικό
-απ' την αλήθεια του δαιμονισμένο
οδεύεις για της λύτρωσης τη φτωχογειτονιά
και για του τέλους το Υπόγειο -
στης λάμψης την εσώθυρα
θωρώντας τα κλειδιά.
Εδώ αμίλητος μετράς
της χρυσογράμματης γραφής
τις συλλαβές ή τα σημεία
και από λίκνο ιερό
-με της Ανάσας το προσκύνημα-
του φίλου αρχίζεις
την πορεία.
~
από την ποιητική συλλογή  Άκλειστος κύκλος, εκδ. Κουκκίδα, 2019
πηγή

Ο Διονύσης Σέρρας γεννήθηκε (1947) και ζει μόνιμα στη Ζάκυνθο. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1974-2003). Από το 1978 έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, μελετήματα, βιβλιογραφικές εργασίες και ανθολογίες ποιημάτων, ενώ από το 1995 συνεχίζει την έκδοση του ζακυνθινού περιοδικού "Επτανησιακά Φύλλα", πού είχε ιδρύσει (το 1945) και εξέδιδε ως τον θάνατο του ο ιστορικός και λογοτέχνης Ντίνος Κονόμος (1918-1990). Εργογραφία: Η Ζάκυνθος Στην Ελληνική Και Ξένη Ποίηση (1990). Ενδόσημα 1984-1999 (2000). Σήματα για την κρύπτη (2004). Οι κήποι της απόδρασης Ποιήματα 1992 - 2007 (2007). Στο κοινόβιο του μοναχού μαζί... (2010). Μονόφυλα συγκομιδής (2013). Άκλειστος κύκλος Ταξιδιωτικά ποιήματα 2007-2012 (2019) κ.α.