μια πράσινη λίμνη
εισχώρησε στη γύμνια μας
χτισμένο ήταν κι ένα σπίτι
στις όχθες
μας κρατούσε ζωντανούς
σχεδόν άυλους
για αιώνες
ξύλινο σπίτι, παραμυθένιο
μέσα του τα σώματα
δεν ράγιζαν
δεν έφθιναν οι σκέψεις
και το νερό το πράσινο
καλοπροαίρετο
μου έμαθες να κολυμπώ
να ψαρεύω μικρούς πλανήτες
που πεθαμένοι
έπεφταν τα βράδια
κι εγώ αστρικά τους μάζευα
τους έραβα στα ρούχα
στις κουρτίνες
στο δέρμα σου·
στόλιζα τον κήπο
κάθε πρωί ήταν το ίδιο
ίδια και η κάθε νύχτα
όμως δεν καθρεφτιστήκαμε στο νερό
μήτε ανταλλάξαμε πορτρέτα
μόνο εσωτερικές ομοιότητες.
Κι αυτός είναι ο χρωματισμός
της φανταστικής μας συνθήκης.
~
από την ποιητική συλλογή She’s in parties, Εκδ. Γαβριηλίδης, 2016
πηγή
δεν ράγιζαν
δεν έφθιναν οι σκέψεις
και το νερό το πράσινο
καλοπροαίρετο
μου έμαθες να κολυμπώ
να ψαρεύω μικρούς πλανήτες
που πεθαμένοι
έπεφταν τα βράδια
κι εγώ αστρικά τους μάζευα
τους έραβα στα ρούχα
στις κουρτίνες
στο δέρμα σου·
στόλιζα τον κήπο
κάθε πρωί ήταν το ίδιο
ίδια και η κάθε νύχτα
όμως δεν καθρεφτιστήκαμε στο νερό
μήτε ανταλλάξαμε πορτρέτα
μόνο εσωτερικές ομοιότητες.
Κι αυτός είναι ο χρωματισμός
της φανταστικής μας συνθήκης.
~
από την ποιητική συλλογή She’s in parties, Εκδ. Γαβριηλίδης, 2016
πηγή
Η Ειρήνη Βακαλοπούλου γεννήθηκε το 1982 στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις και Διαφήμιση. Δούλεψε χρόνια ως κειμενογράφος αλλά ασχολείται κυρίως με την ανάγνωση και τη γραφή. Τίτλοι βιβλίων: Ανηλικίωση (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2014). She ’s in parties (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2016). Η επίσκεψη (Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2018). Τα εύφορα μέλη (Εκάτη, 2020)
