Σοφία Πιπέρου, «Το μέτρημα»

Μπαλκόνι !
Οδός Αντιφίλου, αριθμός το δώδεκα
και επάνου το φεγγάρι σε συμμετρία με μένα
δεν έχει αριθμούς.
Πόσο ελεύθερο να νιώθει
 χωρίς τη μαθηματική παραπλάνηση ότι ανήκει κάπου
Χωρίς συνείδηση δε ξέρει
 ότι μόνο αυτό ελπίζει να βρει παρηγοριά
 στο κενό που έχει γύρω του .
Δε ξέρει να μετρά ίσως παραπάνω από το ένα
αλλά και αυτό φορές το αγνοεί
ή το ξεχνά μπροστά στον κόπο
να γεννήσει την ημέρα ,
να φωτίσει το ένα μισό της γης
και το άλλο να το φυλακίσει σε ένα ακατάστατο δωμάτιο
με όλα τα θνητά αντικείμενα τριγύρω ,
αυτά όλα που μας θέλουν ντυμένους .
Και συ με το ένδυμα φτηνό
 γιατί τη πόρτα μου χτυπάς σε συγκεκριμένο δρόμο !
Αυτά δεν είναι του φεγγαριού καμώματα ,
και γω πόσο θέλω να ξεχάσω το μέτρημα
 και να γεννήσω με κόπο την ημέρα.
πηγή

Η Σοφία Πιπέρου γεννήθηκε το 1991 στο Ναύπλιο. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στη Αθήνα ως ιδιωτική υπάλληλος. Σπούδασε παιδαγωγικές επιστήμες στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και δούλεψε εθελοντικά στο χαμόγελο του παιδιού. Με τη ποίηση ασχολείται από τα εφηβικά της χρόνια καθώς συμμετείχε και σε πολλούς μαθητικούς διαγωνισμούς ποίησης. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά λογοτεχνίας. Επίσης έχει συμμετάσχει σε ποιητικές ανθολογίες και έχει δημοσιεύσει ηλεκτρονικά μια σειρά ποιημάτων με τίτλο’ πρωτόλεια νυχτερινών λέξεων ‘. Έχει διακριθεί επίσης σε κυπριακό διαγωνισμό με το διήγημα της ‘Ο Αριστείδης ‘, διήγημα που βασίζεται στης διηγήσεις της γιαγιάς της και ιστορίες από το τόπο της. Βασικοί πυρήνες της ποίησης της είναι η αγάπη για τη θάλασσα, ο μοναχικός άνθρωπος και η αναζήτηση του έρωτα.