(1).jpg)
.png)
Τὸ χέρι τῆς μητέρας μου ἀρκοῦσε,
στὴν κορυφὴ μὲ ἔστελνε τῶν πύργων.
Γυρνοῦσα ὕστερα κοντά της,
ἀπ’ τὴν ἀφή της, ἀστραπή, μαγνητισμένος,
στὴν γεύση τῶν γλυκύτερων φιλιῶν της
μπλεγμένος μὲς στὸ κύμα καὶ σιωπώντας,
σὰν ἄστρο ἔπεφτα χαμογελώντας.
Διαλέχτηκε ἀπ’ τὶς κούνιες τῆς χαρᾶς μου
τὸ πιὸ μικρὸ ταλάντεμα καὶ ἦταν
στὰ διάφανα ντυμένη ἡ ψυχή μου,
σὰν κρύσταλλο τοῦ βάθους, ἤμουν πάλι
ἀπ’ τὴν ἀρχὴ ὁλότελα σωσμένος.
Κοιτάζω γύρω κι ἔχουν ὅλα πάψει,
ὁ χρόνος ὁ δειλὸς δὲν μὲ ὑπακούει,
κι ἡ κούραση εκτινάσσεται στὰ οὐράνια
καὶ βρέχει τὴν καρδιά μου ἡ λησμοσύνη.
Καθυστερῶ τὴν πτώση τῶν ὑδάτων
ὥσπου ὁ ξερότοπος νὰ φέξει τὴν πλημμύρα
στὰ μάτια μου, χῶμα χρυσὸ νὰ μὲ προσφέρει.
Καὶ σκάβω τὶς ρωγμὲς τῶν πετρωμάτων,
τὸ χέρι της κλεισμένο τοῦ θανάτου.
Απ’ τὴν ζωὴ μὲ ἀποσπᾶ σὰν νά ‘χω
μόνος μου ἀπὸ καιρὸ πεθάνει.
~
από τη συλλογή Στην αψίδα των νεκρών θριάμβων, εκδ. Πατάκη, 2014
πηγή
τὸ πιὸ μικρὸ ταλάντεμα καὶ ἦταν
στὰ διάφανα ντυμένη ἡ ψυχή μου,
σὰν κρύσταλλο τοῦ βάθους, ἤμουν πάλι
ἀπ’ τὴν ἀρχὴ ὁλότελα σωσμένος.
Κοιτάζω γύρω κι ἔχουν ὅλα πάψει,
ὁ χρόνος ὁ δειλὸς δὲν μὲ ὑπακούει,
κι ἡ κούραση εκτινάσσεται στὰ οὐράνια
καὶ βρέχει τὴν καρδιά μου ἡ λησμοσύνη.
Καθυστερῶ τὴν πτώση τῶν ὑδάτων
ὥσπου ὁ ξερότοπος νὰ φέξει τὴν πλημμύρα
στὰ μάτια μου, χῶμα χρυσὸ νὰ μὲ προσφέρει.
Καὶ σκάβω τὶς ρωγμὲς τῶν πετρωμάτων,
τὸ χέρι της κλεισμένο τοῦ θανάτου.
Απ’ τὴν ζωὴ μὲ ἀποσπᾶ σὰν νά ‘χω
μόνος μου ἀπὸ καιρὸ πεθάνει.
~
από τη συλλογή Στην αψίδα των νεκρών θριάμβων, εκδ. Πατάκη, 2014
πηγή
Ο Αλέξανδρος Μηλιάς γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα όπου και σπούδασε Ιατρική. Ειδικεύτηκε στην Παιδοψυχιατρική.Τίτλοι βιβλίων: Ό,τι φέρει η βροχή (Έψιλον). Στην αψίδα των νεκρών θριάμβων (Πατάκη, 2014)
