Χρίστος Κρεμνιώτης, «Χορογραφία (για έναν εφιάλτη)»

Θὰ σὲ μνημονεύω πάντα στὴ σιωπή μου
ὅταν μεσουρανῶ
σὰν τὴν ἀράχνη
στ’ ἀπομεινάρια τῆς σκηνῆς
θεάτρου ὅπου αἴφνης, ὅλα πέθαναν
πλὴν μίας μέλισσας ποὺ
μακριὰ ἀπ’ τοὺς κήπους, κατ’ ἀνάγκη αἱμοβόρα

τοὺς μουσικούς, τοὺς θεατές,
τὸν βασιλέα Τίτο, ἤ, τὶς Ἐρινύες
δὲν θά ’χει ποῦ νὰ τοὺς συλλέξει
                                                Ἀμβροσία μου.

Σὰν ξαφνικὰ μὲς στὰ μεσάνυχτα sms
ἡ ἐλπίδα.
Τίνος θὰ εἶσαι ὁ ἔρωτας καὶ
                                                ποιός ἡ μοναξιά σου;

Γιὰ ἐσένα τὸ πάντοτε –
καὶ ἡ μνήμη
τοῦ ἄλλοτε ὁ ἀνταποκριτὴς
κάπου ἀπ’ τὰ γέλια τῶν ἁγίων τὰ ἑρμαφρόδιτα
σὰν κάποια ἀναποφάσιστη ἁγνότητα.

Καλὴ γαλήνη στὰ νερά σου
«Οὐρανέ»
                   καὶ τὰ τοιαῦτα
~
από την ποιητική συλλογή Ἐφηβεία τοῦ μπλέ, Ἀθήνα, Ὁδὸς Πανός, 2009
πηγή

Ὁ Χρίστος Κρεμνιώτης γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα τὸ 1983. Τίτλοι βιβλίων: Ώριμο σπέρμα (Πλανόδιον, 2008). Εφηβεία του μπλε (Οδός Πανός, 2009). Γεωμετρία της νήψης (manifesto, 2014). Μίτος αιφνίδιος. Η μοναξιά (Γαβριηλίδης, 2016)