Μιχαήλ Λέρμοντοφ (Михаил Лермонтов), «Σ’ ευχαριστώ»

Σ’ ευχαριστώ! … την ομολογία μου χθες

Και το ποίημα μου δίχως να γελάσεις δέχτηκες ∙

Παρόλο που το πάθος μου δεν κατάλαβες,

Για την προσποιητή σου προσοχή

Σ’ ευχαριστώ!

Σε μια άλλη χώρα κάποτε μ’ αιχμαλώτισες,

Το θαυμαστό σου βλέμμα και των λόγων σου η οξύτητα

Θα μείνουν για πάντα στη ψυχή μου,

Μα δε θέλω να μου πεις:

Σ’ ευχαριστώ!

Δε θα ‘θελα στο φως της ζωής να πολλαπλασιάσω

Το θλιβερό πλήθος των δούλων σου

Κι από σένα αντί για λόγια ν’ ακούσω

Τη φαρμακωμένη, ανελέητη μομφή:

Σ’ ευχαριστώ!

Ω, είθε το βλέμμα σου να μου δείξει ψυχρότητα,

Είθε να σκοτώσει τις ελπίδες και τα όνειρα

Και όλα όσα γεννήθηκαν μέσ’ την καρδιά ∙

Η ψυχή μου τότε θα πει απλά:

Σ’ ευχαριστώ!

~

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

πηγή