Στέλλα Γεωργιάδου, «Αγνωσία»

Σε γνωρίζω απ’ τη σκιά σου
απ’ τις ρυτίδες της αφής σου
τους υδρατμούς των στεναγμών
το άρωμα της προσμονής
στις τιποτένιες μέρες της αγάπης

Μα σε γνωρίζω περισσότερο

από της λύπης σου τα χρώματα

το εναργές της ερημίας σου φως

του έρωτα τις σιωπηρές λεπίδες

στου σώματος την κόψη

Ώρες μετά… μέρες ή χρόνια

δε θυμάμαι

αν ήσουν φως γυμνό ή πολυάνεμο πέλαγος

δε θυμάμαι

αν νους ενέδωσε ή σάρκα συνετρίβη

δε θυμάμαι…

Βλέπεις

έχει κι η μνήμη το βυθό της

~

από τη συλλογή Μάσκα οξυγόνου (2011)

πηγή

 

Η Στέλλα Γεωργιάδου γεννήθηκε το 1966 στην Ν. Φώκαια της Χαλκιδικής. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διατήρηση Ιστορικών Μνημείων και Πόλεων στο KUL του Βελγίου. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Παρότι έγραφε από τα εφηβικά της χρόνια, με την ποίηση ασχολήθηκε συστηματικά από το 2006. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά καθώς και σε ποιητικές ανθολογίες του διαδικτύου. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές: Μάσκα Οξυγόνου (2011) & Αμφίβια Εγώ (2015).