Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Έλενα Πολυγένη, «Εφηβεία»

Γεννιόμαστε
μέσα σε ουρλιαχτά
υστερικές αναπολήσεις περασμένων ζώων
ερχόμαστε
κηδεύοντας μια ιδέα λύτρωσης στο αίμα μας
αναπνέουμε
με σπασμωδικές κινήσεις πόνου
στριμώχνοντας μια τόση δα ψευδαίσθηση ελπίδας
στο γέλιο μας
ανοίγουμε τα μάτια
ακροβατώντας έκπληκτοι στο κενό
του ανοίγματος, των ματιών μας
μένουμε μετέωροι
ανάμεσα σε μια αίσθηση ζεστασιάς
που δε μας ανήκει πια
και σε μια συναίσθηση φόβου που
θα μας ανήκει για πάντα
ονειρευόμαστε
ό, τι δεν έχουμε
και έχουμε
ό, τι δεν ονειρευόμαστε
αγγίζουμε τη χαρά δειλά
μέσα σε γιορτές θολών παραισθήσεων..
~

Η Έλενα Πολυγένη γεννήθηκε στην Πάτρα το 1979. Είναι ηθοποιός και μουσικός. Από το 2008 συνεργάζεται με την ομάδα mag και ασχολείται αποκλειστικά με το θέατρο της επινόησης και την περφόρμανς. Κείμενά της έχουν συμπεριληφθεί σε παραστάσεις της ομάδας. Τίτλοι βιβλίων: Γράμματα σε μαυροπίνακα (Δωδώνη, 2009). Η θλίψη μου είναι μια γυναίκα (poema, 2012). Η χώρα των παράδοξων πραγμάτων (Το Κεντρί, 2014). Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών (Γαβριηλίδης, 2017). Ανάγλυφη (Ρώμη, 2021)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης