Όχι εμένα, όχι το πρόσωπό
μου, όχι αυτό που κρύβεται
κάτω από το πουκάμισο.
Μιλάω κι ας ξέρω ότι η φωνή
θα πνιγεί μες στα ψυγεία που
παγώνουν τα σφαγμένα
μου, όχι αυτό που κρύβεται
κάτω από το πουκάμισο.
Μιλάω κι ας ξέρω ότι η φωνή
θα πνιγεί μες στα ψυγεία που
παγώνουν τα σφαγμένα
ζώα.
Υπάρχει δεν υπάρχει, τι με ενδιαφέρει.
Έτσι, στο βρόντο κουνάω τα χέρια
προς τον ουρανό.
Τι όμορφα που είναι τ’ αγγελούδια
σκοτωμένα
με τα θλιμμένα μάτια τους, να μας κοιτούν.
~
Η Έλενα Πολυγένη γεννήθηκε στην Πάτρα το 1979. Είναι ηθοποιός και μουσικός. Από το 2008 συνεργάζεται με την ομάδα mag και ασχολείται αποκλειστικά με το θέατρο της επινόησης και την περφόρμανς. Κείμενά της έχουν συμπεριληφθεί σε παραστάσεις της ομάδας. Τίτλοι βιβλίων: Γράμματα σε μαυροπίνακα (Δωδώνη, 2009). Η θλίψη μου είναι μια γυναίκα (poema, 2012). Η χώρα των παράδοξων πραγμάτων (Το Κεντρί, 2014). Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών (Γαβριηλίδης, 2017). Ανάγλυφη (Ρώμη, 2021)