(1).jpg)
.png)
Στον Νίκο Λέκκα
Γυρεύω το μνήμα μου και δεν το βρίσκω,
Θεέ μου,
πενήντα χρόνια σε προσκαλώ να με πάρεις
κι εσύ δεν απαντάς στις προσευχές μου.
Έλα, οδήγησέ με στα υψηλά
και τα πρόσχαρα.
δεν έχω πού να γείρω το κεφάλι μου
να κλάψω.
Έλα οδήγησέ με στο υψηλότερο μονοπάτι,
στον ώμο σου να γείρω και να κλάψω.
Επειδή πολλοί ευχήθηκαν να πεθάνω,
κι εγώ απ’ την πλευρά μου
επιθύμησα τον θάνατο αναρίθμητων άλλων.
Το μνήμα μου γυρεύω και δεν το βρίσκω.
Κύριε,
είναι νόμος αφού εγώ δεν σκότωσα,
κάποιος να με σκοτώσει.
Να με προλάβει
κάπου εκεί στην Ελευθερίου Βενιζέλου,
υπό τους ήχους των ελληνάδικων
χιπ χοπ, εδώ σκότωσαν ολόκληρο ροκ
– τι τους είναι να φάνε τον Παστάκα;
Τον τάφο μου
δείξε με Κύριε, εν τη ευσπλαχνία σου,
να αποθέσω πρώτος εγώ
το ακάνθινο στεφάνι,
από όλους τους ομότεχνους
τους τεθλιμμένους συγγενείς
τους απαρηγόρητους φίλους,
πριν λάχει και τους πω
πόσο ωραίος είναι ο θάνατος
και ο νεκρός ευγνώμων.
Ψάχνω τον τάφο μου
και δεν τον βρίσκω,
στο τριάρι μου στη Νέα Σμύρνη,
στις ράγες του Τραμ,
στα υπερυψωμένα σίδερα
της Λεωφόρου Συγγρού,
στις διαβάσεις πεζών της παραλιακής,
στις αφύλακτες του ΟΣΕ,
στο μονόζυγο του αλκοόλ,
στα ακροβατικά της καύσης
του τσιγάρου,
σαν άλλος αναστενάρης πάνω στην καύτρα του
κάνε με φως
Κύριε.
Λαμπάδιασέ με.
~
από τη συλλογή Προσευχές για Φίλους εκδ. Σαιξπηρικόν, 2011
Ο Σωτήρης Παστάκας γεννήθηκε στη Λάρισα, στις 13 Δεκεμβρίου 1954. Σπούδασε ιατρική στη Ρώμη και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική στο ΨΝΑ (Δαφνί). Από το 1985 και για τριάντα χρόνια εργάστηκε ως ψυχίατρος στην Αθήνα. Από τα ιδρυτικά μέλη της "Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς". Το 1981 δημοσίευσε για πρώτη φορά τέσσερα ποιήματα στο λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο" (τεύχ. 20, Απρίλιος 1981), του οποίου υπήρξε τακτικός συνεργάτης μέχρι το 1987. Από το 1988 είναι τακτικός συνεργάτης του λογοτεχνικού περιοδικού "Πλανόδιον". Έχει δημοσιεύσει επίσης συνεργασίες στα περιοδικά "Τετράδια Ψυχιατρικής", "Ο κόσμος του βιβλίου", "Το παραμιλητό", "Σπαρμός", "Ποίηση", "Μανδραγόρας", "Νέα Εστία" καθώς και στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Μεταθέσεις". Το 1994 εξελέγη μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Τον Ιούνιο 2001 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην ίδρυση της "Παγκόσμιας Ποιητικής Ακαδημίας" (World Poetry Academy), στην πόλη της Βερόνας, υπό την αιγίδα της Ουνέσκο. Έχει μεταφράσει ιταλούς ποιητές στα ελληνικά, έχει γράψει έναν θεατρικό μονόλογο, ένα βιβλίο με δοκίμια και τις ποιητικές συλλογές: Το αθόρυβο γεγονός (Το Δέντρο, 1986), Η μάθηση της αναπνοής (Πλανόδιον, 1990), Ο κοινωνός των αποστάσεων (Νεφέλη, 1997), Νήσος Χίος (Πλανόδιον, 2002), Η μάθηση της αναπνοής...σε τρεις κινήσεις (Μελάνι, 2006), Προσευχές για φίλους/Prayers for friends (δίγλωσση έκδοση, μτφρ. Γιάννης Γκούμας, Heteron, 2007), Χόρχε (Μελάνι, 2008), Νήσος Χίος/The Isle of Chios (δίγλωσση έκδοση, μτφρ. Γιάννης Γκούμας, Οδός Πανός, 2009), Όρος Αιγάλεω (Ενδυμίων, 2009), Ύποπτος Φυγής/Suspect of escape, Selected Poems 1980-2010 (δίγλωσση έκδοση, μτφρ. Γιάννης Γκούμας, Σαιξπηρικόν, 2010), Χαμένο Κορμί (Μελάνι, 2010), σώμαΜΕσώμα (Ακτίς, 2012), Τριλογία (Παρουσία, 2012), Συσσίτιο (Σαιξπηρικόν, 2012), Παραπάτημα στη χαρά (Μετρονόμος, 2012), Ραψάνη (Θράκα, 2014) Τόποι τόπι (Bibliotheque, 2014) και Αλτσχάιμερ αρχόμενο (Μελάνι, 2017), Σώμα δια τριβής (Ρώμη, Ρώμη) κ.α. Ίδρυσε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά: ΠΟΙΕΙΝ (2001), ΑΨΕΝΤΙ (2006), ΘΡΑΚΑ (2013), ΦΤΕΡΑ ΧΗΝΑΣ (2015), ΕΞΙΤΗΡΙΟΝ (2018). Ζει στη Λάρισα.
