Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Δώρα Κασκάλη, «Δώσαμε την ορμή μας αντιπαροχή»

Μόνο γιατί αγάπησα το βλέμμα σου,
αγάπησα αυτή την πόλη.
Λιμνοθάλασσα που την ανάσα πνίγει
τσακίζοντας με τα υγρά της δάχτυλα τα στήθη.
Αρχαίο σταυροδρόμι εμπόρων,
προσφύγων και τυχοδιωκτών.
Στα υπόγεια οι σκελετοί,
στ' αυθαίρετα δώματα η προίκα
και στα μπαλκόνια οι μπουγάδες
των ξεπλυμένων μας ονείρων.

Κάποιοι από ανάγκη μείναμε,
γιατί το αίμα ζήτησε πατρίδα.
Στις σκεπαστές αγορές
εμπορευτήκαμε την τρυφερότητα
και στον Βαρδάρη πουλήσαμε
για κατοστάρικα τη σάρκα.
Φωτογραφίσαμε τα Κάστρα
και την ομορφιά σε τσιμεντένιους
λαβύρινθους λεηλατήσαμε,
ανάβοντας φρυκτωρίες από νέον.

Ψάξαμε να βρούμε έναν λόγο
τη βαρυφορτωμένη νύφη ν' αγαπήσουμε
κάνοντας έρωτα σφοδρό το συνοικέσιο.
Δώσαμε την ορμή μας αντιπαροχή,
ταξίδια ανταλλάξαμε με βεντάλιες σπανιόλικες
και ποδίτσες απ' το Τιρόλο.
Τιμήσαμε την υπαλληλία καταθέτοντας
πτυχία και αναλυτικές βαθμολογίες.
Βαφτίσαμε νέα μπλοκ πολυκατοικιών
με ευκλεή ονόματα.

Μόνο γιατί αγάπησα τα μάτια σου
που το χρώμα τους μου διαφεύγει,
μόνο γιατί εσύ στόλισες το φθαρμένο
και έκανες το τυχαίο ένδοξο,
εγώ αυτή την πόλη αγάπησα.

Η Δώρα Κασκάλη γεννήθηκε στις Σέρρες, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο ΑΠΘ και ασχολήθηκε στο μεταπτυχιακό της με τη φιλολογική έκδοση των ποιημάτων του Γιώργου Θεοτοκά. Το 2010 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων της "Στο τρένο" από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης (στη βραχεία λίστα των βραβείων του περιοδικού Διαβάζω στην κατηγορία του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα). Ακολούθησαν τα βιβλία πεζογραφίας: "Κάτω" (μυθιστόρημα, Γαβριηλίδης, 2011), "Πέντε ζωές κι ένα μυθιστόρημα: Σπουδή ενός δόκιμου γραφιά" (νουβέλα σε ελεύθερη ψηφιακή μορφή στο διαδίκτυο, Ανοικτή Βιβλιοθήκη www.openbook.gr, 2012), "Το μαύρο κουτί της μνήμης τους" (διηγήματα, Εκδόσεις Οκτώ, 2015). Ποιητικές συλλογές: "Ανταλλακτήριο ηδονών" (Σαιξπηρικόν, 2014) και Κάπου ν’ ακουμπήσεις, Μελάνι 2018. Για το "Ανταλλακτήριο ηδονών" έλαβε το Βραβείο Ποίησης "Μαρία Πολυδούρη" 2015.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης