Θάνος Ανεστόπουλος, «Βλέφαρα του Φλεβάρη»

Βλέφαρα του Φλεβάρη

κινούνται κι ανασαλεύουν

βάρη τεράστια βάρη

που την ματιά φορτώνουν

και την καρδιά τρυπούν

Χάνονται μέσα σ’ άγριες εικόνες τα όνειρά μας

τα χείλια μας ενώνονταν κάποτε φανερά

Τώρα έμεινε για μας μονάχα η σκιά μας

κι ένα ασημένιο μενταγιόν να το φοράς κρυφά

Αν όμορφες στα μάτια σου φάνταζαν οι κραυγές μου

και αν μες στο κόκκινο του αίματος βούλιαζαν τα αυτιά

την μπόχα αν χέρια αγγίζανε από καμένη σάρκα

το μοβ άρωμα αν γεύτηκες στον ήχο του φωτός

αν μπέρδεψες την γεύση και την όραση με την αφή

και με το άρωμά σου έφτιαξες πολύχρωμη φωνή

τώρα μυρίζεις γεύεσαι κοιτάς μα δεν αγγίζεις

τα χρώματα που βγήκανε από ζεστό λαρύγγι

αφήνοντας στο στόμα σου να καίει μια μυρωδιά

που άλλοτε ποτέ δεν είχες ξαναγγίξει

Και κάθε που μεσάνυχτα είναι ακούγεται η φωνή σου

«Δεν έχω χέρια να μου χαϊδέψουν το πρόσωπο» 

πηγή 

 

Ο Θάνος Ανεστόπουλος (Αλεξανδρούπολη, 1967 – Αθήνα 2016) ήταν τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός και ποιητής, ο οποίος έγινε ιδιαίτερα γνωστός από την συμμετοχή του στο ροκ συγκρότημα Διάφανα Κρίνα, του οποίου υπήρξε και ιδρυτής. Με τη λογοτεχνία ήρθε σε επαφή από μικρός, καθώς η μητέρα του την αγαπούσε ιδιαίτερα και φρόντιζε να εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη του σπιτιού. Έτσι, γνώρισε νωρίς τους Ρώσους συγγραφείς τον Μαρξ και τον Βερν. Ως τα έντεκα του χρόνια είχε διαβάσει τα άπαντα του Ντοστογιέφσκι. Διάβασε επίσης όλους τους μεγάλους ποιητές. Ρεμπώ, Μπωντλαίρ, Βάρναλη, Ρίτσο, Καρυωτάκη. Έχει πει πως εκτιμούσε τον Καββαδία, αγαπούσε την Πλαθ και λάτρευε την Πολυδούρη. Μεγάλη του αγάπη ο Έντγκαρ Άλαν  Πόε. Μαγεμένος από την ποίηση δεν θα αργήσει κι ο ίδιος να γράψει . Όνειρο του εφηβικό ήταν να γίνει συγγραφέας ή ποιητής. Ποιητικές συλλογές: "Αρχίζω με το σ' αγαπώ" 2015 και  "Διάφανα χρόνια", 2017. Απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου 2016 από καρκίνο των οστών.