Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ευτυχία Γερ. Μάστορα, «Στ’ όνειρο»

Ο ύπνος με προσπέρασε το χτεσινό το βράδυ
και μ’ άφησε να ξαγρυπνώ κι όλο να βολοδέρνω
και ν’ αριθμώ τις πίκρες μου και του καημούς του κόσμου.
Κι ήταν πολύ το μέτρημα κι ήταν πολλή η ξαγρύπνια
κι έψαξα νά ’βρω βάλσαμο, να με παρηγορήσει
και το φευγάτο ύπνο μου να τόνε φέρει πίσω.

Γυρνοβολώ στο ψάξιμο και φτάνω στο λιμάνι
και βρίσκω εκεί να καρτερούν αράδα τα καΐκια
του μπαρμπα-Λάμπη του Κουτσού και δίπλα του Μαντέλα,
πιο κει του Μπίκα, του Καρρά, κοντά του Σταματέλου
κι ολομεσίς του λιμανιού ο «Γλάρος», το καράβι.

Και τώρα εγώ σε ποιο να μπω, με ποιο να ταξιδέψω;
Κι έγινε θάμα ξαφνικά κι όλα γινήκαν ένα
και μπάρκαρα κι αρμένισα με το νοτιά στην πρύμη
κι ήτανε πρίμος ο καιρός κι ήρθαμε πριν να φέξει
και με το φως της χαραυγής αράξαμε στη Λάκκα.

Σκιές εδώ, σκιές εκεί στο μώλο καρτερούνε
κι είν’ όλες γνώριμες σκιές, ψυχές αγαπημένες,
μα απ’ όλες οι πιο γνώριμες ήτανε των γονιών μου
και πήγα και τους πρόσπεσα και τους φιλώ τα χέρια
και τους ζητώ συγχώρεση κι ευχαριστώ τους λέω,
ευχαριστώ που μου ’δωκαν τέτοιο Νησί πατρίδα,
συχώρεση που ξέμεινα στην ξενιτιά μακριά τους
και κάπου-κάπου στ’ όνειρο σιμά τους ταξιδεύω.
~
Από τη συλλογή Παξινοί Δεκαπεντασύλλαβοι (2005)
πηγή

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Οι γονείς της παξινοί, ο Γεράσιμος Μάστορας (Παπαγεράσιμου) και ή Ελένη Δαλιέτου (Μάκη). Πέρασε στους Παξούς τα μακρά καλοκαίρια των παιδικών, εφηβικών και νεανικών της χρόνων, βιώνοντας τα ήθη, τις συνήθειες και τη ντοπιολαλιά του Νησιού, καθώς τα ζούσε και στο οικογενειακό της περιβάλλον, στην Πάτρα. Στην Πάτρα τελείωσε το Δημοτικό σχολείο και το A' Γυμνάσιο Θηλέων και φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία του Αρσακείου. Εργάστηκε ως δασκάλα στο Δημοτικό σχολείο του Φύλλου Καρδίτσας για δύο περίπου χρόνια. Ολοκλήρωσα την επαγγελματική της σταδιοδρομία ως δασκάλα Κωφών στα σχολεία του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών, στην Πάτρα, στον Βόλο και στην Αθήνα. Επί διετία συνεργάστηκε στην έκδοση του παιδικού περιοδικού «Καλημέρα Παιδιά». Προσέφερε και συνεχίζει μέχρι σήμερα να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε συλλόγους με φιλανθρωπική και κοινωνική αποστολή, σε νεανικές κατασκηνώσεις και σε Φιλικούς Κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης