Μίροσλαβ Χόλουμπ (Miroslav Holub), «Ωδή στη χαρά»

Αγαπάς μόνο
όταν εις μάτην αγαπάς.

Δοκίμασε κι άλλο ραδιοανιχνευτή
‘κει που απέτυχαν οι δέκα,

πάρε διακόσια κουνέλια
όταν τα εκατό έχουν πεθάνει:
μόνο αυτό είν’ επιστήμη.

Ζητάς το μυστικό.
Μια λέξη μόνο:
πάλι.

Στο τέλος
ένα σκυλί κρατάει στα δόντια
το ειδωλό του στο νερό,
καρφώνουμε στον ουρανό το νέο φεγγάρι,
σ’ αγαπώ.

Σαν καρυάτιδες
τα υψωμένα χέρια μας
σηκώνουν το γρανιτένιο φορτίο του χρόνου

και νικημένοι
θα κερδίζουμε πάντα.
~
 Μετάφραση: Σπύρος Τσακνιάς

πηγή