Σ' ένα «μπουλούκι» πούφευγε
για τα νησιά
ήτανε κι ένας νέος,
που πήγαινε τουρνέ
πρώτη φορά.
για τα νησιά
ήτανε κι ένας νέος,
που πήγαινε τουρνέ
πρώτη φορά.
ξεκίνησ' ένα δειλινό
απ' τον Πειραιά
με χίλια όνεορα,
ωραίος Δον Κιχώτης
μέσα σε μαραμένους
δον Κιχώτες.
στο μουράγιο
Κάποιο χεράκι κέρινο
κουνούσ' ένα μαντίλι
και τούδινε κουράγιο.
Ω, τι ταξίδι ονειρεμένο!
Πεντέξη γλάροι τον ακολουθούσαν
ως που νύχτωσε...
Έπαιξε πλήθος ρόλους
-κωμικούς, δραματικούς-
μπροστά σε θεατές
που τρώγαν πασατέμπο
και νυστάζανε
...................................................
Και κάποια μέρα
πούλησε το μοναδικό,
καλό κουστούμι του,
βρήκε τα ναύλα,
κι έφτασε στον πειραιά.
κανένας δεν τον πρόσμενε,
ούτε το κέρινο χέρι
μήτε οι γλάροι....
σήκωσε τη βαλίτσα του
και δίχως σκέψεις,
χωρίς όνειρα,
πήρ' ένα δρόμο
χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει.
απ' τον Πειραιά
με χίλια όνεορα,
ωραίος Δον Κιχώτης
μέσα σε μαραμένους
δον Κιχώτες.
στο μουράγιο
Κάποιο χεράκι κέρινο
κουνούσ' ένα μαντίλι
και τούδινε κουράγιο.
Ω, τι ταξίδι ονειρεμένο!
Πεντέξη γλάροι τον ακολουθούσαν
ως που νύχτωσε...
Έπαιξε πλήθος ρόλους
-κωμικούς, δραματικούς-
μπροστά σε θεατές
που τρώγαν πασατέμπο
και νυστάζανε
...................................................
Και κάποια μέρα
πούλησε το μοναδικό,
καλό κουστούμι του,
βρήκε τα ναύλα,
κι έφτασε στον πειραιά.
κανένας δεν τον πρόσμενε,
ούτε το κέρινο χέρι
μήτε οι γλάροι....
σήκωσε τη βαλίτσα του
και δίχως σκέψεις,
χωρίς όνειρα,
πήρ' ένα δρόμο
χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει.
~
από την ποιητική συλλογή τα «Μπουλούκια»
πηγή
Τα μπουλούκια τυπωθήκανε το 1940 και κυκλοφόρησαν μια ιστορική ημερομηνία: στις 28 Οκτωβρίου. Η σπάνια αυτή τύχη τους στάθηκε και η αφορμή να περάσουν απαρατήρητα -καταποντισμένα μέσα στη δίνη του πολέμου που ματοκύλησε την ανθρωπότητα. Από μια σύμπτωση δόθηκε το 1942 σ' έναν κρατικό διαγωνισμό όπου πήρε και έπαινο. Ίσως από τότε να άρχισε η "καριέρα" του, που το γνώρισε στο πλατύτερο κοινό και εξάντλησε και το τελευταίο του αντίτυπο. Γι' αυτούς που το αγάπησαν, το ανατυπώνω και πάλι. (Από την έκδοση-24 ΓΡΑΜΜΑΤΑ)
Ο Μίμης Φωτόπουλος γεννήθηκε στη Ζάτουνα Γορτυνίας τον Απρίλιο του 1913. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Παρακολούθησε μαθήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (μέχρι το β΄ έτος, 1933). Εργάσθηκε ως ηθοποιός - θιασάρχης από το 1952 και σκηνοθέτης από το 1960. Έγραψε 7 βιβλία (4 ποιητικές συλλογές: "Μπουλούκια", 1940, "Ημιτόνια", 1960, "Σκληρά τριολέτα", 1961 και ο "θάνατος των ημερών", 1976) και 3 αυτοβιογραφικά ("25 χρόνια θέατρο", 1958, "Το ποτάμι της ζωής μου", και "Ελ Ντάμπα - Όμηρος των Εγγλέζων", 1965) και 2 θεατρικά έργα ("Ένα κορίτσι στο παράθυρο", 1966 και "Πελοπίδας ο καλός πολίτης", 1976) που έχουν παιχτεί. Οργάνωσε 5 εκθέσεις ζωγραφικής (ιδιότυπης τεχνικής κολάζ γραμματοσήμων). Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου και Πρόεδρος του Δ.Σ. Άρματος Θέσπιδος. Έκανε θεατρικές περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, Αίγυπτο, Τουρκία και Κύπρο. Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄ και Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Σημαντικότερες συμμετοχές του ήταν στο "Βυσινόκηπο" του Τσέχωφ, στις "Αγριόπαπιες" του Ίψεν στο θέατρο Τέχνης, στο "Όνειρο καλοκαιρινής νύκτας" του Σαίξπηρ στο θέατρο του Βασιλικού Κήπου (1956) και για πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Ντ. Ηλιόπουλο. Εμφανίστηκε σε δεκάδες κωμωδίες φάρσες αλλά και δραματικούς ρόλους. Χαρακτηριστικές ερμηνείες στο "Ο καλός στρατιώτης Σβέικ" και "Δον Καμίλλο". Επίσης σε περισσότερες από 100 ταινίες με κωμικούς ρόλους όπως "Η Κάλπικη λίρα", "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο", "Τα κίτρινα γάντια", "Το σωφεράκι" κ.ά. Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 1986.