Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, «Πώς, πώς, πώς γίναμε έτσι;»

Βοτάνι τοξικό η αμφιβολία
      πνιγηρά στο παρτέρι των σκέψεων θεριεύει
 κι ίσως μια γνωριμία συμβαίνει
      μόνο και μόνο για να απαντηθεί ένα ερώτημα −
 που, εντέλει, τίποτα δεν ήταν παραπάνω
από τον σπόρο ασθενή ενός καχεκτικού έρωτα.

      Ο βασιλικός και οι γαρδένιες στη βεράντα σου,
 το παιδάκι που έκλαιγε στη γωνία,
 ο καθρέφτης σου
  κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί,
      είναι πολύ πιο τυχερά από εμένα
 μόνο και μόνον επειδή

      λίγη αγάπη αντίκρισαν στα σκοτεινά σου μάτια.

πηγή

το ιστολόγιο που συνδιαχειρίζεται ο ποιητής

Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019) και «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022) ενώ συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (εκδ. Ενδυμίων, 2012) και «Ποιητικός και Πεζός Λόγος των Μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1980-2015)» (εκδ. Ρώμη, 2016). 

[Μέλος του Ποιητικού Πυρήνα και της ιστοσελίδας ppirinas.blogspot.com]