Γεώργιος Σουρής, «Ποίημα του κώλου»

Κώλοι πολλοί υπάρχουνε εις το ωραίον φύλλον, 

Κώλοι με σχήματα διάφορα σε μέγεθος ποικίλον.

Κώλοι χοντροί, κώλοι λεπτοί, κώλοι απαλοί κι αφράτοι, 

κώλοι σα ζύμη μαλακοί και κώλαροι τριζάτοι.

Κώλοι σκληροί σαν πέτρινοι και άλλοι λαστιχένιοι, 

κώλοι δροσάτοι, τροφαντοί και κώλοι μαραμένοι.

Κώλοι μεγάλοι σαν βουνά και κώλοι μια χουφτίτσα, 

κώλοι που ‘ χουν κουνήματα και κάνουνε καπρίτσια.

Κώλοι σαν τάβλα επίπεδοι, κι άλλοι ψηλά βαλμένοι, 

κώλοι σαν φράπες τουρλωτοί και κώλοι κρεμασμένοι.

Κώλοι κομψοί, συμμετρικοί και περιποιημένοι και 

κώλοι ασουλούπωτοι, «μπόγοι κακοδεμένοι».

Κώλοι σαν τριαντάφυλλο και κώλοι σαν αχλάδι, 

κώλοι που προκαλούν κλοτσιά κι άλλοι που θέλουν χάδι.

Κώλοι σαν αλαβάστρινοι, που μοιάζουν με καθρέφτη, 

κώλοι που θέλουν φίλημα κι άλλοι που θέλουν νέφτι.

Κώλοι σπανοί, δασύτριχοι, κώλοι σαν κολλιτσίδες και 

κώλοι που στενάζουνε από αιμορροΐδες.

Κώλοι ακριβοί, κώλοι φτηνοί, μονάχα δυο παράδες και 

κώλοι που προσφέρονται εις τους κωλομπαράδες.

Κώλοι «τοιούτων», ευτραφείς, μοσχοπουδραρισμένοι, και 

κώλοι απλησίαστοι γιατ’ είναι λερωμένοι.

Κώλοι αριστουργήματα, όλο καλλιγραφία και 

κώλοι σαν της μυλωνούς την ανορθογραφία.

Κώλοι που σε ζαλίζουνε σαν τους κρυφοκοιτάς 

και που σε κάνουνε να λες.. «ή ταν ή επί τας»!

Κώλοι οπού το βλέμμα σου δεν ξεκολλά ευκόλως, 

που τους θωρείς όταν περνούν κι αναφωνείς: «Τι κώλος!»

πηγή

 

Ο Γεώργιος Σουρής (Ερμούπολη, 1853 - Νέο Φάληρο, 1919) ήταν σατιρικός ποιητής και ένας από τους σπουδαιότερους της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί ως «σύγχρονος Αριστοφάνης». Κατά την διάρκεια της ζωής του προτάθηκε για Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας συνολικά 5 φορές. Στις 2 Απριλίου 1883, σε ηλικία 30 ετών έβγαλε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας του, που ο Γεώργιος Δροσίνης τη βάφτισε «Ο Ρωμηός», που ήταν μια έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε ως τις 17 Νοεμβρίου 1918 (τελευταίο φύλλο), λίγο πριν το θάνατο του Σουρή, για 36 χρόνια και 8 μήνες, σε 1.444 συνολικά τεύχη και 2 παραρτήματα. Το 1897 ο Σουρής διώχθηκε ποινικά, για το ποίημά του «Ο Φασουλής συνομιλεί με την κυρίαν Φασουλήν», που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιανουαρίου στον «Ρωμηό». Η Εισαγγελία Αθηνών, εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του ποιητή και ένταλμα κατάσχεσης του συγκεκριμένου τεύχους, θεωρώντας ότι περιείχε υβριστικούς υπαινιγμούς για το θεσμό της Βασιλείας γενικά, και της Βασίλισσας Όλγας ιδιαίτερα. Οι επίμαχοι στίχοι, που ενόχλησαν τους δικαστικούς λειτουργούς ήταν οι παρακάτω : «...Κυρά Γιώργαινα γυρίστρα, κυρά Γιώργαινα μπεκρού θα γενείς πομπή του κόσμου του μεγάλου και μικρού, κυρά Γιώργαινα να λείψουν τα μεθύσια τα πολλά, κυρά Γιώργαινα σου λέω δεν στεκόμαστε καλά», αφού σε αυτούς γινόταν αναφορά στην φημολογούμενη αγάπη της Βασίλισσας στο αλκοόλ. Του απαγγέλθηκε κατηγορία «επί εξυβρίσει του ιερού προσώπου της Βασιλίσσης» και κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Αθωώθηκε όμως καθώς στην απολογία του είπε πως σατίριζε τη γυναίκα του. Το έργο του χαρακτηριζόταν από την ποιητική του γονιμότητα και την πληθώρα των στίχων του. Έγραφε πάντα καλοπροαίρετα σχολιάζοντας το λαό, τους άρχοντες, τους Βασιλείς, χωρίς ωστόσο να βρίζει. Συχνά αυτοσαρκαζόταν και έξοχο δείγμα αυτοσαρκασμού είναι το ποίημα «Η Ζωγραφιά μου». Η γλώσσα του είναι μικτή. Χρησιμοποιεί πολύ τη δημοτική, αλλά συχνά στα ποιήματά του υπάρχουν αρκετές λόγιες λέξεις και φράσεις, για λόγους είτε μετρικούς είτε σατιρικούς. [Βιογραφία]