Κωστής Παλαμάς, «Του βιολιτζή του Μπαταριά το εγκώμιο»

Γεια σου, καημένε Μπαταριά, της δοξαριάς τεχνίτη
κι αφέντη του βιολιού!
Με εσένα Ρούμελη πλατιά το στριμωμένο σπίτι
και ξάγναντο από ψήλωμα του ολόδροσου Ζυγού.

Γεια σου, καημένε Μπαταριά, τρανός είν' ο καημός μου,
και πιο τρανός εσύ·
με το βιολί σου ξύπνησες τη λεβεντιά του κόσμου
κ' η Ρωμιοσύνη, μια φωτιά, μέσ' στο βιολί σου ζη.

Από τους μώλους τους ρηχούς ώς τα βαθιά κανάλια,
γυμνά, αρμυρά νησιά,
πουλιά της λιμνοθάλασσας, βοριάσματα, μαϊστράλια,
τέτοια φωνή δοξάστε την και τέτοια δοξαριά.

Γεια σου, καημένε Μπαταριά. Και σα σβυστής θ' αρπάξη
μέσ' στα τσεγγελωτά
νύχια του το βιολί σου αϊτός και θα το πάη ν' αράξη
στα Μέτσοβα, στις Λιάκουρες, κι ακόμα πιο ψηλά.
~
Από τη συλλογή Οι καημοί της λιμνοθάλασσας (1912)
Κωστής Παλαμάς, Άπαντα, τ. 5, Μπίρης, Αθήνα χ.χ, σ. 184

πηγή

 

Ο Κωστής Παλαμάς (Πάτρα, 1859 - Αθήνα, 27 1943) ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής γενιάς του 1880, πρωτοπόρος, μαζί με τον Νίκο Καμπά και τον Γεώργιο Δροσίνη, της αποκαλούμενης Νέας Αθηναϊκής (ή Παλαμικής) σχολής. Η κηδεία του έμεινε ιστορική, καθώς μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές, χιλιάδες κόσμου τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο. Η οικία του Παλαμά στην Πάτρα σώζεται ως σήμερα στην οδό Κορίνθου 241. [Βιογραφία]