Σύλβια Πλαθ (Sylvia Plath), «Θάνατος και Σία»

Δύο, φυσικά και υπάρχουν δύο.
Μοιάζει τώρα απολύτως φυσικό -
Ο ένας που ποτέ δεν κοιτάζει ψηλά, που τα μάτια του έχουν βλέφαρα
Και βολβούς, όπως του Μπλαίηκ,

Που επιδεικνύει
Τα εκ γενετής σημάδια που είναι το κατατεθέν του σήμα -
Του νερού το καυτό σημάδι,
Η γυμνή

Του κόνδορα χάλκινη πατίνα.

Είμαι κόκκινο κρέας. Το ράμφος του

Μου ρίχνεται στο πλάι: Δεν μ' έχει ακόμα του χεριού του.

~

μτφ: Γιάννης Λειβαδάς

Ανθολογία αμερικανικής ποίησης

του εικοστού αιώνα - εκδ. Ηριδανός, 2007

πηγή

Βιογραφία..