Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Τσέζαρε Παβέζε (Cesare Pavese), «Οι γάτες θα το ξέρουν»

Ακόμα θα πέφτει η βροχή
Στα γλυκά σου λιθόστρωτα
Μια σιγανή βροχή
Σαν φύσημα ή σαν βηματισμός.
Ακόμα η αύρα κι η αυγή
Θ’ ανθίζουν απαλά
Σαν κάτω από το βήμα σου
Όταν εσύ θα επιστρέφεις.
Ανάμεσα στα λουλούδια και τα παράθυρα
Οι γάτες θα το ξέρουν.

Θα υπάρξουν άλλες μέρες
Θα υπάρξουν άλλες φωνές.
Θα χαμογελάς μονάχη σου.
Οι γάτες θα το ξέρουν.
Θ’ ακούς λέξεις παλιές
Λέξεις κουρασμένες και άδειες
Όπως τα παρατημένα ρούχα
Της χθεσινής γιορτής.

Θα κάνεις κι εσύ χειρονομίες
Θα απαντάς με λέξεις-
Πρόσωπο της άνοιξης
Θα κάνεις κι εσύ χειρονομίες.

Οι γάτες θα το ξέρουν
Πρόσωπο της άνοιξης
Κι η σιγανή βροχή
Η αυγή με χρώματα υακίνθων
Που την καρδιά ξεσχίζουν
Εκείνου που δεν ελπίζει πια σε σένα
Είναι το λυπημένο χαμόγελο
Που χαμογελάς μονάχη σου.
Θα υπάρξουν άλλες μέρες
Άλλες φωνές και ξυπνήματα.
Θα υποφέρουμε την αυγή
Πρόσωπο της άνοιξης.
(1950)
~
Από την συλλογή: Θα ‘ρθει ο θάνατος και θα ’χει τα μάτια σου
Μετάφραση: Γιάννης Παππάς
Εκδόσεις Printa / Ποίηση για πάντα, Α΄ εκδ. 2004

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης