Νίκος Καββαδίας, «Μαύρη λίστα»

Στὸν Π. Τζόανο
Εἶναι κάτι μεσόκοποι καπεταναῖοι Ἐγγλέζοι,
ποὺ φάγανε τὰ νιάτα τους στὶς γέφυρες ἀπάνω,
σὲ βάρδιες ἐξαντλητικές, κοιτώντας τὰ φανάρια,
σὲ θεωρίες παράξενες γιὰ στίγματα, γιὰ μήκη,
ποὺ ὅλη στὸ νοῦ τους κλείσανε τὴ ναυτικὴ ἐπιστήμη.
Μὰ θὲς ἀπὸ τὴν κούραση ἢ ἀπ᾿ τὸ πολὺ ποὺ ἐπίναν

ἔπεσαν ἔξω, τὸ μεγάλο δίπλωμα τοὺς πῆραν,

στὴ «Μαύρη Λίστα» γράφτηκαν κι ἕνα χαρτὶ τοὺς δώσαν,

ἕνα χαρτὶ ποὺ δίνουνε μονάχα στοὺς λοστρόμους.

Καὶ τότε αὐτοί, ἀπὸ κούραση κι ἀπὸ πικρία γιομάτοι,

στὶς πολιτεῖες τους μείνανε καὶ δὲν ἐξαναφύγαν.

Ξέρω κάτι μεσόκοπους Ἐγγλέζους καπετάνιους,

ἀλκολικούς, μὲ τὶς χρυσὲς ποὺ σχίστηκαν στολές τους,

ποὺ ὅλη τὴ μέρα μὲς στὰ μπὰρ γυρίζουνε καὶ πίνουν,

τσίκλα μασᾶν, αἰσχρολογοῦν, φωνάζουν, φτύνουν χάμω,

μὰ σὰν βραδιάσει κι ἀρχινᾶν νὰ φεύγουν τὰ καράβια,

κάνοντας μέσα στὰ νερὰ τοῦ λιμανιοῦ μπρὸς πίσω,

βγαίνουν αὐτοὶ καὶ κρίνουνε μὲ πεῖσμα τὶς μανοῦβρες.

Πολλὲς φορὲς μαλώνουνε, παίζουν γροθιὲς καὶ βγάζουν

κάτι μαχαίρια ναυτικὰ τοῦ Σέφιλντ σκουριασμένα.

χτυπιοῦνται καὶ πεθαίνουνε πάνω σὲ μπάλες κάμποτ

ἢ σὲ τσουβάλια ἀπ᾿ τὸ Penang μπαχαρικὰ γιομάτα.
~

Μαραμπού (1933)