Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Salvatore Quasimodo), «Τη νύχτα στην Ακρόπολη»

Μια νύχτα στην Αθήνα στην άσπρη θάλασσα
της Ακρόπολης η κουκουβάγια είπε Αθήνα.
Δεν ήταν κάλεσμα κακό, το φεγγάρι
κατάλευκο, ο γρανίτης σκληρός αφρός
κι ο ελαιώνας κοντά στο Ερέχθειο
σχημάτιζε κεκλιμένα κυματοειδή τρίγωνα,
κινούμενους σκαραβαίους. Σήμανε η κουκουβάγια,
δροσερή, ευτυχής, πάνω απ' τη θάλασσα. Οι κίονες,

ζώα λευκού αίματος, σάλευαν

μέσα στη στήλη. Συλλογισμένο πουλί

η κουκουβάγια, περιστρεφόμενος στοχασμός,

μιά μελωδική έλλειψη

με αρμονικό και τέλειο ράμφος. Ο ξεναγός έλεγε

από το κύμα του της σελήνης

ότι στο κέντρο του Παρθενώνα

η έκρηξη μιας τουρκικής πυριτιδαποθήκης

κατάστρεψε την αρμονία των όγκων,

έλεγε την κατάρρευση της Αθηνάς Παλλάδας,

τον ερχομό της Μαρίας

Παρθένε μήτηρ, κόρη του τέκνου σου,

πάνω στης κίτρινης κουκουβάγιας το ξύλινο κέρας.

~

 μτφρ: Ρούλα Κονσολάκη

πηγή

 

Ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Modica 20 Αυγούστου 1901 - Αμάλφι 14 Ιουνίου 1968) ήταν Ιταλός ποιητής με ελληνική καταγωγή. Η γιαγιά του, το γένος Παπανδρέου, καταγόταν από την Πάτρα. Το 1917 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το Μιλάνο, την Ρώμη, την Φλωρεντία όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής. Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνεται και η ενότητα επτά ποιημάτων με τον τίτλο "Dalla Grecia" ("Από την Ελλάδα"), από μια ταξιδιωτική περιήγησή του στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1956. Το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953), Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά. Πέθανε το 1968 από εγκεφαλική αιμορραγία.