Ρομπέρ Ντεσνός (Robert Desnos), «Ω πόνοι του έρωτα»

Ω πόνοι του έρωτα !
Πόσο μου είστε απαραίτητοι και πόσο μου είστε αγαπητοί .
Τα μάτια μου που κλείνουν πάνω σε δάκρυα φανταστικά ,τα
χέρια μου που τεντώνονται χωρίς σταματημό προς το κενό .
Ονειρεύτηκα αυτή τη νύχτα τοπία παράξενα και περιπέτειες
επικίνδυνες και από την άποψη της μεριάς του θανάτου και από
την άποψη της μεριάς της ζωής , που είναι επίσης η άποψη του
έρωτα.
Στο ξύπνημα ήσασταν δίπλα μου , ω πόνοι του έρωτα , ω μούσες
της ερήμου , ω μούσες απαιτητικές.
Το γέλιο και η χαρά μου κρυσταλλώνουν γύρω σας . 

Είναι το φτιασίδι σας , είναι η πούδρα σας ,είναι το ρουζ σας , 

είναι η τσάντα σας από δέρμα φιδιού , είναι οι μεταξωτές σας κάλτσες… και είναι
επίσης το μικρό δίπλωμα ανάμεσα στο αυτί και στον αυχένα , εκει
που γεννιέται ο λαιμός , είναι το παντελόνι σας από μετάξι και το
φίνο σας πουκάμισο και το γούνινο παλτό σας ,το στρογγυλό σας
στήθος είναι το γέλιο μου και οι χαρές μου τα πόδια σας και όλα
σας τα κοσμήματα .
Στʼ αλήθεια πόσο είσαστε όμορφα ντυμένες και όμορφα στολισμένες .
Ω πόνοι του έρωτα , άγγελοι απαιτητικοί , να που σας φαντάζομαι
με το πρόσωπο του έρωτά μου που σας μπερδεύω μαζί του…
Ω πόνοι του έρωτα , εσείς που σας δημιούργησα και σας έντυσα , 

εσείς που μπερδεύετε τον έρωτά μου που τον γνωρίζω μονάχα από τα ρούχα του κι 

από τα μάτια κι απʼ τη φωνή το πρόσωπο ,τα
χέρια τα μαλλιά ,τα δόντια ,τα μάτια…

πηγή