Ρομπέρ Ντεσνός (Robert Desnos), «Όχι ο έρωτας δεν πέθανε ακόμη»

Όχι, ο έρωτας δεν πέθανε ακόμη μέσα σε τούτη την
καρδιά, μέσα σ’ αυτά τα μάτια, αυτό το στόμα
που την κηδεία του σας αναγγέλλει.
Ακούστε, βαρέθηκα και γραφικότητες και χρώματα και
γοητεία.

Εγώ μόνο τον έρωτα αγαπώ, την τρυφερότητα και
αγριάδα της αγάπης.
Ο έρωτάς μου έχει ένα όνομα μόνο και ένα σχήμα.
Όλα περνούν. Αυτό το στόμα το ρουφούνε άλλα στόματα.
Η αγάπη μου έχει μόνο ένα όνομα, ένα σχήμα.
Και αν κάποια μέρα θυμηθείς
Ω συ, σχήμα και όνομα του έρωτά μου,
Μια μέρα που θα βρίσκεσαι στη θάλασσα, μεταξύ
Ευρώπης και Αμερικής,
Την ώρα που η τελευταία αχτίδα του ήλιου αντανακλά
πάνω στην ταραγμένη επιφάνεια των κυμάτων,
Μια νύχτα καταιγίδας κάτω από ένα δέντρο, μες στην
εξοχή,
Ή μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο που τρέχει,
Ένα ανοιξιάτικο πρωί στο μπουλβάρ Μαλεζέρμπ
Μια μέρα βροχερή,
Ή την αυγή, πριν κοιμηθείς,
Σκέψου, προστάζω το αγαπημένο φάντασμά σου, μόνο
εγώ σ’ αγάπησα τόσο πολύ, και είναι κρίμα κρίμα
που τίποτε δεν πρόφτασες απ’ την αγάπη μου
να μάθεις
Σκέψου, για τίποτα να μετανιώσουμε δεν πρέπει, πριν
από μένα ο Ρονσάρ και ο Μπωντλαίρ τραγούδη-
σαν την θλίψη των γερασμένων, των πεθαμένων
γυναικών που περιφρόνησαν την πιο αγνή αγάπη.


Εσύ, νεκρή,
Θα είσαι ωραία, πάντοτε ποθητή.
Εγώ θα έχω από καιρό πεθάνει, το αθάνατο κορμί σου
θα τυλίγει το δικό μου, με την καταπληκτική ει-
κόνα σου παρούσα  πάντοτε, μεταξύ των ατε-
λείωτων θαυμάτων της ζωής και της αιωνιότη-
τας, όμως αν εγώ ζω
Τη φωνή σου και το μέταλλό της, το βλέμμα σου, τις
λάμψεις του,
Τη μυρωδιά σου, το άρωμα των μαλλιών σου και πολλά
άλλα πράγματα που ζούνε ακόμη μέσα μου,
Μέσα σε μένα που δεν είμαι ούτε ο Ρονσάρ ούτε ο
Μπωντλαίρ,
Αλλά ο Ρομπέρ Ντεσνός και που θα μου άξιζε να ήμουν
ένας απ’ αυτούς
Γιατί σε γνώρισα και σ’ έχω αγαπήσει,
Εγώ που είμαι ο Ρομπέρ Ντεσνός για να σε αγαπώ,
Και που δεν θέλω, πάνω στην άθλια γη, τίποτε πέρα
απ’ αυτή την μνήμη να κρατήσω.
~
Μετάφραση: Βερονίκη Δαλακούρα

πηγή