Τσέζαρε Παβέζε (Cesare Pavese), «Το πρωί γυρίζεις πάντα»

 Η πρώτη αχτίδα της αυγής

ανασαίνει με το στόμα σου
στο βάθος των έρημων δρόμων.
Γκρίζο φως τα μάτια σου
γλυκές σταγόνες της αυγής
πάνω στους σκοτεινούς λόφους.
Το βήμα σου κι η αναπνοή σου
πλημμυρίζουν τα σπίτια
σαν τον άνεμο της αυγής.
Η πόλη ριγεί,
ευωδιάζουν οι πέτρες -
είσαι η ζωή , το ξύπνημα.

Άστρο χαμένο
στο φως της αυγής
ψίθυρος αύρας,
θαλπωρή, ανάσα -
τελείωσε η νύχτα.

Είσαι το φως και το πρωί .

~

Μετάφραση : Σωτήρης Τριβιζάς

πηγή