Τάκης Βαρβιτσιώτης, «Το πρόσωπό σου»

Φύλλο γυμνό
Λευκή σταγόνα
Το πρόσωπό σου

Κύλισμα ρόδας στον αγρό
Πιο διάφανο κι απ’ τη βροχή
Πιο αυθόρμητο κι απ’ το χορτάρι

Καινούριο δέντρο σύγνεφο ελαφρό
Βελούδο των ανεμόμυλων

Χρώμα παιδιάστικο χρώμα τρυφερό

Τόσο απαλό σαν ήχος

Σα βελονιά στους κάμπους

Δάκρυα χαμόγελα σ’ ένα καλάθι

Κούκλα με χέρια πορσελάνης

Καμπανούλα από κρυφό ίσκιο

Πρωινό γαρίφαλο

Υάκινθος που ονειρεύεται

Βρέφος της ανοιξιάτικης συννεφιάς

Λάμψη ευαίσθητης βροχής

Νερό ακριβό του ρυακιού φτερό

Νερό που υφαίνει λούλουδα μ’ αφρό

Χαρούμενη χιονοστιβάδα

Γαλάζιο τετράδιο του χειμώνα

Η αθωότητα τρέχει κάτω απ’ τις ακακίες

Όλες μου οι ανταύγειες ξαναγεννιούνται

Σ’ έναν καθρέφτη πιο χλωμό

Ξανακερδίζω

Το φωτεινό μου διάστημα

~

από το βιβλίο Ποιήματα 1941-2002, εκδ. Καστανιώτης, 2003

πηγή 

 

Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης (Θεσσαλονίκη, 1916 - Θεσσαλονίκη, 2011) ήταν ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου και έζησε όλη του τη ζωή στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και εργάστηκε ως δικηγόρος. Την πρώτη του ποιητική εμφάνιση την έκανε σε ηλικία είκοσι ενός ετών, στο πρωτοποριακό περιοδικό "Μακεδονικές Ημέρες", με την εκδοτική ομάδα του οποίου συνδέθηκε στενά. Έκτοτε, αφιερώθηκε στην ποίηση με πάθος και συνέπεια. Για τους νεότερους ομοτέχνους του ο Τάκης Βαρβιτσιώτης αποτελούσε σημείο αναφοράς, υπήρξε ο τελευταίος επιζών ποιητής της παλιάς λογοτεχνικής παράδοσης της Θεσσαλονίκης και της λογοτεχνικής συντροφιάς του φαρμακείου του Ν.Γ. Πεντζίκη, συνεργάτης των θρυλικών περιοδικών "Μακεδονικές Ημέρες", "Κοχλίας" και "Μορφές". Η ποίησή του ήταν λυρική, ενορατική, μυστικιστική, στα βήματα του νεοσυμβολισμού, με επιρροές και από τους υπερρεαλιστές ποιητές Πολ Ελυάρ και Πιερ Ρεβερντύ. Δοκιμιογράφος και μεταφραστής, άφησε πολλές μεταφράσεις, κυρίως γάλλων, ισπανών και λατινοαμερικανών ποιητών, μεταξύ των οποίων οι Μποντλέρ, Λόρκα, Απολλιναίρ, Μαλαρμέ, Νερούδα και Ελυάρ. Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ο Τάκης Βαρβιτσιώτης υπήρξε από τους πιο πολυ-βραβευμένους ποιητές. Ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης τον είχε χαρακτηρίσει «Ευρωπαίο ποιητή μιας σπάνιας ευαισθησίας και βαθύ γνώστη της λυρικής τέχνης, που αξίζει τον έπαινο, όχι μόνο της ιδιαίτερης πατρίδας του, αλλά και των καλλιεργημένων ανθρώπων όλου του κόσμου». [Βιογραφία]