Φρανσουά Βιγιόν (François Villon), «Η ΔΙΑΘΗΚΗ: Επιτάφιο»

Εδώ κείτεται και κοιμάται βαθιά
μες στο μνήμα, αυτός που
η Αγάπη, την περιφρόνησή του
έκανε θύμα,
Ένας υπότροφος μικρός με
τον ένα ή τον άλλο τρόπο
Φρανσουά Βιγιόν ήταν τ’ όνομά του,
γραμμένο με κόπο.
Ποτέ δεν αποκόμισε μια μπουκιά
από αραποσίτη.
Ισχυρογνώμων μ’ όλα τα μέσα, καθώς
ο καθείς γνωρίζει:
κρεβάτι, τραπέζι και καλάθι∙ τα πάντα
έχει λησμονήσει.
Γενναίοι, τώρα το τραγούδι του έχει ξεκινήσει.

~
μτφρ: Θ. Δ. Τυπάλδος

πηγή