Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Φρανσουά Βιγιόν (François Villon), «Μπαλάντα» [Ξέρω τα πάντα εκτός από μένα..]

 Ξέρω τις μύγες μέσα στο γάλα
Ξέρω τον άντρα απ’ τα ρούχα του
Ξέρω πως ο καιρός είναι καλός από λάθος
Ξέρω το μήλο απ’ το δέντρο
Ξέρω το δέντρο απ’ το χυμό του
Ξέρω πότε οι πάντες είναι ένας
Ξέρω ποιος κάνει άθλους και
ποιος κοπροσκυλιάζει
Ξέρω τα πάντα εκτός από μένα.

Ξέρω το παλτό απ’ τον γιακά
Ξέρω τον καλόγερο απ’ την κουκούλα
Ξέρω τον αφέντη από τον υπηρέτη
Ξέρω την καλόγρια απ’ το πέπλο
Ξέρω πότε ένας καταφερτζής φλυαρεί
Ξέρω ηλίθιους που εγείρονται
σε χτυπημένη κρέμα
Ξέρω το κρασί απ’ το βαρέλι
Ξέρω τα πάντα εκτός από μένα.

Ξέρω το άλογο, ξέρω και το μουλάρι
Ξέρω τα φορτία τους, ξέρω και τα όριά τους
Ξέρω τη Βεατρίκη∙ μια Ομορφιά
Ξέρω τα κρεβάτια που υπολογίζουν και προσθέτουν
Ξέρω τον εφιάλτη και τον ύπνο
Ξέρω των Bohemians το σφάλμα
Ξέρω τη δύναμη της Ρώμης
Ξέρω τα πάντα εκτός από μένα

Πρίγκηψ, ξέρω τα πάντα:
Ξέρω τα ροδαλά μάγουλα
Ξέρω και τα ωχρά
Ξέρω τον θάνατο που τα πάντα καταβροχθίζει
Ξέρω τα πάντα εκτός από μένα.
~
μτφρ: Θ. Δ. Τυπάλδος

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης