Σάρον Όλντς (Sharon Olds), «Δεν θα μπορούσα να πω»

Δεν θα μπορούσα να πω πως πήδηξα από εκείνο το λεωφορείο,
από εκείνο το λεωφορείο εν κινήσει, με το παιδί μου στην αγκαλιά
επειδή δεν το ήξερα. Πίστεψα τη δική μου εκδοχή της ιστορίας:
είχα πέσει , ή το λεωφορείο είχε βάλει μπρος
την ώρα που εγώ ήμουν με το ένα πόδι στον αέρα.

Δεν θα μπορούσα να θυμηθώ το σφίξιμο στο σαγόνι μου,
Τον εκνευρισμό γιατί έχασα τη στάση μου, την αποβίβαση στον αέρα,
το λαγαρό παιδί που την χάζευε στον αέρα καθώς έπεφτα
με το ένα πόδι στο δρόμο, γδέρνοντάς το, γυρνώντας το,
το λεωφορείο να ντελαπάρει σε μια στάση, τον οδηγό να πηδάει έξω,
την κόρη μου να γελάει Κάν΄το ξανά.

Δεν το έκανα ποτέ ξανά,
ήμουν πολύ προσεκτική.
Είχα το νου μου σ’ αυτήν την όμορφη νεαρή μητέρα
που πήδηξε απαλά
έξω απ’ το κινούμενο όχημα
πάνω στον ακίνητο δρόμο, η ζωή της
στα χέρια της, η ζωή της ζωής της στα χέρια της.
~
Μετάφραση: Ματίνα Τσιμοπούλου

πηγή