Ρενέ Σαρ (René Char), «Νίκη αστραπή»

Το πουλί ραμφίζει τη γη,
Το φίδι σπέρνει,
Ο θάνατος βελτιωμένος
Χειροκροτεί τη σοδιά.

Ο Πλούτων εν τοις ουρανοίς!

Η έκρηξη δίπλα μας.
Εκεί μόνο, εντός μου.
Τρελός και κουφός, πώς θ' άντεχα κι άλλο το είναι;

Πιο πολύ από μια στιγμή το ίδιο, από όψη μεταβαλλόμενη, από εποχή
για τη φλόγα και από εποχή για τον ίσκιο!

Με το χιόνι το αργό οι λεπροί καταβαίνουν.

Και ξαφνικά η αγάπη, του τρόμου το ίσον,
Με χέρι σταματάει ανείδωτο την πυρκαγιά, ξαναστήνει όρθιο τον
ήλιο, ανοικοδομεί τη Φιλία.

Τίποτα δεν προμήναγε ύπαρξη τόσο πολύ δυνατή.
~

μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

πηγή