Γιώργος Γεραλής, «Η Κίρκη στο άλλο φως»

Άκουσα κάποια κίνηση μέσα στη σκέψη της,
στην αρχή ξαφνική, σα ν’ αφυπνίστηκε,
απορημένη, σ’ έναν κόσμο αιωνιότητας,
(ή, πιο απλά, σα να δοκίμαζε καινούριο φόρεμα).

Μου εφάνη ακόμα, σάμπως ν’ άκουσα το φως
να ρέει από τα μάτια της σε χοντρά δάκρυα.
Έπειτα, θα ’νιωσε πως όλα ήταν ωραία,
κι ο ίσκιος που εχάθη, και το πρόσωπο που κέρδισε,
σφραγισμένο από τη λήθη. Έτσι, απόμεινε να συλλογιέται
τον ουρανό, που ερχότανε σαν βεβαιότητα.

Γυρνώντας,
είδα την Κίρκη, ξαπλωμένη πάνω στα νερά
της μουσικής, σε μάκρος μιας ελπίδας, να μου γνέφει
μ’ ένα κλωνάρι ανάνθιστο. Έπαιζε ακόμα.
Θυμούμαι πως της χαμογέλασα, μα ήταν, σαν πάντα,
ένα χαμόγελο στην άβυσσο. Έκλεισα τα μάτια
και τότε πέρασε κοντά μου σα μια δέσμη χρώματα,
ενώ το βλέμμα της ταξίδευε από άστρο σε άστρο,
ζητώντας ίσως μια πατρίδα ανεξερεύνητη,
μια ποίηση χωρίς αγάπη.
~

στον συγκεντρωτικό τόμο Γιώργος Γεραλής. Ποιήματα. Ερμής, 2009

πηγή   σημείωση

 

 Ο Γιώργος Γεραλής (Σμύρνη, 1917 - Αθήνα, 1996) ήταν Έλληνας φιλόλογος και ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Μετά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως σύμβουλος σε οργανισμούς δημοσίου δικαίου (Οργανισμός Σιδηροδρόμων) αλλά και σε εκδοτικούς οίκους ως υπεύθυνος εκδόσεων. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1936 με δημοσιεύματα στη Νέα Εστία και το 1939 εκδόθηκε η ποιητική συλλογή του Κύκνοι στο Λυκόφως, η οποία έγινε ευνοϊκώς δεκτή από την κριτική. Ακολούθησε η συλλογή Λυρικά τοπία (1950), ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα ασχολήθηκε επίσης με την παιδική λογοτεχνία, τη λεξικογραφία (ως συνεργάτης στην έκδοση του Μεγάλου Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσης των εκδόσεων Δημητράκου) και μεταφράσεις από την αρχαία ελληνική και τη σύγχρονή του ευρωπαϊκή ποιητική παραγωγή. Ως σημαντικότερη προσφορά του στο χώρο της λογοτεχνίας θεωρείται η τρίτη του ποιητική συλλογή, που έχει τίτλο Αίθουσα αναμονής (1957). Συνεργάστηκε με έντυπα όπως τα Καλλιτεχνικά Νέα, η Νέα Εστία, τα Πειραϊκά Γράμματα, ο Κύκλος, τα Νέα Ελληνικά κ.α. Τιμήθηκε με το βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1958), το δεύτερο και το πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1958 και 1976 αντίστοιχα), ενώ έργα του μεταφράστηκαν στα γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Ξεκινώντας από το χώρο της παραδοσιακής ποίησης με εμφανείς καταβολές στο χώρο του συμβολισμού, ο Γεραλής υιοθέτησε στην πορεία της δημιουργίας του στοιχεία από τη λεγόμενη μοντερνιστική ποιητική γραφή με βασικό αντικείμενο του προβληματισμού του την ανθρώπινη οδύνη και σκέψη αντλημένη από τη βιωμένη εμπειρία του. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση έργων αρχαίων ελλήνων και λατίνων, καθώς και συγχρόνων του ευρωπαίων ποιητών. Η συλλογή του Νέα Ποιήματα τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε απομονωμένος στην τελευταία του κατοικία στην περιοχή Γκύζη. [Βιογραφία]