Δεν μπορώ να γράψω μεγαλόπρεπο προοίμιο
σαν πρελούδιο για το τραγούδι
που σαν ποιητής σε ποίημα
θα τολμούσα να πω.
Επειδή αν ένα από αυτά τα πεσμένα πέταλα
όμορφο στα μάτια σου φανεί,
η αγάπη θα το σηκώσει πάλι
μέχρι στα μαλλιά σου τη θέση του να βρει.
Και όταν ο χειμώνας και ο άνεμος σκληρύνουν
σαν πρελούδιο για το τραγούδι
που σαν ποιητής σε ποίημα
θα τολμούσα να πω.
Επειδή αν ένα από αυτά τα πεσμένα πέταλα
όμορφο στα μάτια σου φανεί,
η αγάπη θα το σηκώσει πάλι
μέχρι στα μαλλιά σου τη θέση του να βρει.
Και όταν ο χειμώνας και ο άνεμος σκληρύνουν
όλη η στείρα γη
από τον κήπο θα στο ψιθυρίσει
και συ θα το καταλάβεις.
~
μτφρ: Ασημίνα Ξηρογιάννη