Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Γιάννης Λειβαδάς, «Θα φωτιστούν όλοι μα όχι στην σειρά»

Θα φωτιστούν όλοι μα όχι στην σειρά, κάπως άτακτα.
Όπως οι μύγες πάνω στο μπέικον της σελήνης.
Σαν ένα μπουλντόγκ δεμένο στο κελάρι.
Τι είναι αυτό που έπαψε να λειτουργεί· το κλισέ,
ο ήχος των ζαριών στην κόλαση,
ο θάνατος ακροβάτης
στο νήμα που έπρεπε να ʽχει κοπεί.
Μες στο χαρμάνι των χαμών που ασπρίζουν τα μαλλιά
της ψυχής μία παλιά κουρελιασμένη κούκλα.
παίζοντας λίγο πιάνο
μας κλέβει
τον βότρυν.
~

Ο Γιάννης Λειβαδάς είναι ποιητής. Γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1969 στην Καλαμάτα. Αρνήθηκε να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία καθώς και τη φοίτηση σε οποιοδήποτε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Εκ παραλλήλου ασχολείται με τη δοκιμιογραφία και την αρθρογραφία ως ανεξάρτητος συνεργάτης λογοτεχνικών περιοδικών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είναι μελετητής της αγγλόφωνης μοντέρνας και μεταμοντέρνας λογοτεχνίας, καθώς και του χάικου, και εργάζεται ως μεταφραστής με ειδίκευση στους τρεις προαναφερθέντες τομείς. Έχει ταξιδέψει εκτεταμένα στην Ινδία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική. Από το 2009 έως το 2011 διατηρούσε λογοτεχνική στήλη στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Το 1993 επινόησε το «σύμμεικτο σονέτο». Το 2008 εισήγαγε την ιδέα της «οργανικής αντιμετάθεσης». Από το 2011 αποφεύγει κάθε συμμετοχή σε λογοτεχνικά φεστιβάλ και εκδηλώσεις που αφορούν την ποίηση, σε διεθνές επίπεδο, καθώς και την εγγραφή σε λογοτεχνικές εταιρείες ή συνδέσμους. Ζει αποσυνάγωγος στο Παρίσι. Ποιήματα και δοκίμιά του έχουν εκδοθεί και δημοσιευθεί, ανά τον κόσμο, σε δώδεκα γλώσσες. Ενδεικτική ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Παράρτημα εύκρατης συγκίνησης Συλλεγμένα ποιήματα 1995-2002 (Ίνδικτος, 2003). Οι κρεμαστοί στίχοι της Βαβυλώνας (Μελάνι, 2007). Άπτερος νίκη. Μπίζνες. Σφιγξ. (Ηριδανός, 2008). Άτη Σκόρπια ποιήματα 2001-2009 (Κέδρος, 2011). Το σύμπλεγμα του Λαοκόοντα Ένα πύραμα της γραφής (Λογείον, 2012). La chope daguerre και Ποιήματα κελύφου (Κέδρος, 2013). Ηχούν οστά 17 ποιήματα της τζαζ με 17 σχέδια του Gerard Bellaart (Ιωλκός, 2014). Το ξίγκι της μύγας (Κέδρος, 2015). Τζακ Κέρουακ: Μια μονογραφία (Απόπειρα, 2016). Χάικου 1991-2008 (Εκάτη, 2018). Το σύμπλεγμα του Λαοκόοντα (Πανοπτικόν, 2019). 'Round about Jazz Η τζαζ από την εποχή του μπίμποπ έως τις μέρες μας (Futura, 2019). κ.α.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης