Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare), «Σονέτο 94»

Αυτοί που δύνανται να βλάψουν μα αρνούνται να πράξουν
Ότι του είναι εύκολο και μπορετό,
ενώ άλλους συγκινούν, μένοντας παγεροί,
απρόθυμοι στον πειρασμό

Δικαίως απολαμβάνουν του ουρανού την ευλογία
Κι από τον χαμό της φύσης τα καλά τα συγκρατούνε
Τους παρουσιαστικού τους ιδιοκτήτες αυτοί και βασιλιάδες
Ενώ λακέδες οι υπόλοιποι στην αρχοντιά τους θα είναι

Του θέρους λούλουδο γλυκά το θέρος νοστιμίζει
Παρόλο που μονάχο ζει και μοναχό πεθαίνει
Όμως αν τύχει μόλυνση το άνθος να δεκατίζει
Και το παλιόχορτο στο κάλλος του το παραβγαίνει

Γιατί στις πράξεις τους μπορεί και τα άξια να σαπίσουν
Και σάπιοι κρίνοι πιο πολύ από χόρτα να βρωμίσουν.

[ Το σονέτο είναι ένα ποιητικό είδος που ακολουθεί μία σταθερή στιχουργική μορφή και αποτελείται από 14 στίχους.  Τα 154 «Σονέτα» του Σαίξπηρ δημοσιεύθηκαν το 1609 και ήταν τα τελευταία μη δραματικά έργα του, τα οποία εκδόθηκαν. Είναι τα απόλυτα ποιήματα που εμβαθύνουν στη φύση του έρωτα, το ερωτικό πάθος, το θάνατο και το χρόνο. ]