Μαρία Πολυδούρη, «Το λίγο που σου απόμεινε»

 Το λίγο που σου απόμενε, την υστερνή ζωή σου 

σε αγάπη τη μετάβαλες και μου την είχες δώσει. 

Εγώ κι’ αν όλη τη ζωή μου ονόμασα δική σου 

τι σούχα δώσει να χαρής από μια αγάπη τόση! 

Και νόμιζα πως έδινα, περήφανη να κρύβω
 το θησαυρό που γέμιζε μέσα μου και χανόταν. 

Α, τώρα κάτω απ’ τη φριχτή τύψην αυτή θα σκύβω 

πως ούτε πήρα το άξιο σου δώρο που μου δινόταν. 

Ω, στη ζωή την άδικη είνε η ευτυχία γνώση 

κ’ η γνώση αυτή πόσον αργά χαρίστηκε σε μένα! 

Ήρθε την περηφάνεια μου μόνο να ταπεινώση,

τα πλούτη μου όλα δείχνοντας στον άνεμο δομένα.
~
 Ηχώ στο Χάος (1929)