Τσάρλς Μπουκόβσκι (Charles Bukowski), «Και τώρα;»

οι λέξεις έχουν ειπωθεί,

κάθομαι άρρωστος.

το τηλέφωνο χτυπά,οι γάτες κοιμούνται.

Η Λίζα καθαρίζει.

Περιμένω να ζήσω,

περιμένω να πεθάνω

Μακάρι να μπορούσα να φανώ λίγο γενναίος.

είναι μια άθλια υπόθεση

όμως το δένδρο εκεί έξω δεν το γνωρίζει:

το παρακολουθώ να λυγίζει με τον άνεμο

κάτω απ΄τον απογευματινό ήλιο.

δεν υπάρχει τίποτα να δηλώσουμε τώρα πια,

μόνο μια αναμονή.

ο καθένας την αντιμετωπίζει μόνος του

Ω, ήμουν κάποτε νέος,

Ω, ήμουν κάποτε απίστευτα

νέος!

~

μετάφραση: Νίκος Αδαμόπουλος