Μαρία Πολυδούρη, «Αχ, με πονεί η καρδιά μου»

Αχ, με πονεί η καρδιά μου. Ούτε η ματιά σου,
Φύση, που μου ήσουν μια παρηγοριά.
Μάταια το Δάσος μ’ όλα τα κλαριά
νεύει και μου φωνάζει η ομορφιά σου.
Ούτε η ματιά σου, Αγάπη λυπημένη,

Αγάπη σιωπηλή, δε με πλανά.
Η σκέψη μου όχι πως σε λησμονά,
μα είνε η καρδιά μου τόσο αρρωστημένη,
πονεί... Τίποτε πια δε με γλυτώνει.
Κάθε στιγμή πληγή, κάθε ματιά.
Κι’ όλα μέσ’ στην πληγή μου μια φωτιά
που τυραννεί και που σκοτώνει...

~

Από τη συλλογή «Ηχώ στο Χάος»