Γκιγιώμ Απολλιναίρ (Guillaume Apollinaire), «Λου τριαντάφυλλό μου»

Λου είσαι το τριαντάφυλλό μου

Τα οπίσθια σου τα υπέροχα δεν είναι το πιο

όμορφο τριαντάφυλλο ;

Τα στήθη σου τα στήθη σου τα αγαπημένα δεν

είναι κι αυτά τριαντάφυλλα ;

Και τα τριαντάφυλλα δεν είναι κι αυτά ωραίες

μικρές Λου

Που τις μαστιγώνουμε όπως το αεράκι

Χτυπά των τριανταφύλλων τα οπίσθια

Παραμελημένη

Λου τριαντάφυλλο μου

Μου έστειλες τα φύλλα σου

Ω μικρή θεά

Δημιουργείς τα τριαντάφυλλα

Φτιάχνεις τα φύλλα

Τριαντάφυλλα

Μικρές γυμνές γυναίκες που χορεύουν

Με ευγένεια

Πάνω σε κούνιες λικνίζονται

Με γυαλιστερά φουστάνια

Tραγουδούν το πιο όμορφο άρωμα το πιο δυνατό

το πιο γλυκό

Λου τριαντάφυλλό μου ω τελειότητά μου σ’ αγαπώ

Kαι είναι με χαρά που κινδυνεύω να τσιμπηθώ

Για χάρη της ομορφιάς

Σ’ αγαπώ σε λατρεύω δαγκώνω σιγανά τα φύλλα σου

Τριαντάφυλλο που βασιλεύεις στα λουλούδια Λου

βασίλισσα των γυναικών

Σε φέρνω στην άκρη των δακτύλων ω Λου ω

τριαντάφυλλο

Στην άκρη των δαχτύλων και σε κρατώ σφιχτά

Μέχρι που λιποθυμάς

Όπως λιποθυμά το άρωμα

Από τα τριαντάφυλλα

Σ’ αγκαλιάζω Λου και σε λατρεύω