Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare), «Σονέτο 18»

Πώς να σε πω — καλοκαιριάτικο πρωί; 

Έχεις πιο εύκρατη μορφή, πιο ερασμία· 

γνωρίζω ανέμους που κι ο Μάης φυλλορροεί, 

τα καλοκαίρια έχουν πάντα προθεσμία.

Κάποτε καίει ο επουράνιος οφθαλμός 

και της χροιάς του ο χρυσός συχνά θαμπώνει, 

κάποιος μοιραίος του καιρού αναπαλμός 

την ομορφιά της ομορφιάς απογυμνώνει.

Μα εσύ αιώνιο θα έχεις καλοκαίρι 

κι η ομορφιά σου δεν θ' απαλλοτριωθεί, 

δεν θα επαίρεται ο Άδης πως σε ξέρει 

καθώς θα γράφεσαι στου χρόνου την πληθύ.

Όσο ζουν άνθρωποι και βλέπουν θα γυρίζουν 

σ' αυτούς τους στίχους και ζωή θα σου χαρίζουν.

[Το σονέτο είναι ένα ποιητικό είδος που ακολουθεί μία σταθερή στιχουργική μορφή και αποτελείται από 14 στίχους.  Τα 154 «Σονέτα» του Σαίξπηρ δημοσιεύθηκαν το 1609 και ήταν τα τελευταία μη δραματικά έργα του, τα οποία εκδόθηκαν. Είναι τα απόλυτα ποιήματα που εμβαθύνουν στη φύση του έρωτα, το ερωτικό πάθος, το θάνατο και το χρόνο.]