Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare), «Σονέτο 66»

Με όλα αυτά απόκαμα, ζητάω να αναπαυτώ στο μνήμα:

Να βλέπω, λέω την αρετή ζητιάνα γεννημένη,

Το κούφιο Τίποτε φαιδρό με κορδωμένο βήμα

Την πίστη την αγνότερη, χυδαία απαρνημένη,

Την τιμημένη Υπεροχή αισχρά παραριγμένη,

Τη Χάρη την παρθενική ωμά ξεπορνεμένη

Την τέλεια Ωραιότητα κακά εξευτελισμένη,

Την Αξία από ανάπηρη κυβέρνηση αχρηστευμένη,

Την Τέχνη από την κρατική εξουσία γλωσσοδεμένη,

Τη Γνώση από την σχολαστική μωρία περιορισμένη

Την πιο απλή αλήθεια, ηλίθια παρανομασμένη

Την Καλοσύνη στην κυρά-Κακία υποταγμένη.

Με όλα αυτά απόκαμα, δεν θέλω πια να ζήσω

Μόνο που την αγάπη μου πεθαίνοντας πρόκειται να αφήσω

[ Το σονέτο είναι ένα ποιητικό είδος που ακολουθεί μία σταθερή στιχουργική μορφή και αποτελείται από 14 στίχους.  Τα «Σονέτα» του Σαίξπηρ δημοσιεύθηκαν το 1609 και ήταν τα τελευταία μη δραματικά έργα του, τα οποία εκδόθηκαν. Είναι τα απόλυτα ποιήματα που εμβαθύνουν στη φύση του έρωτα, το ερωτικό πάθος, το θάνατο και το χρόνο. ]