των οκτώ: «Κάτω τα χέρια
από την Γκρενάντα»
ακολούθως η λειτουργία για
τα παιδιά που σκοτώνονται
στον πόλεμο
Ο καιρός ήταν βαρύς στην
ενδοχώρα και το χαλάζι
ρήμαξε τις καλλιέργειες
Πέντε λεπτά ακρόαση˙
η κοιλιά κουνιέται περίεργα
εφίδρωση, ούρα
βρέχουν το πάτωμα
Δεν ήμουν ένα
ώριμο πρόβλημα
που εκείνη στα είκοσι έξι
έπρεπε να αντικρίσει
Με σταράτα συνθήματα
μέσα στο κεφάλι πάει
να γεννήσει:
«Μωρά κατά της βόμβας»
«Θέλουμε ψωμί, όχι βόμβες»
Όλες οι γυναίκες ενώνονται
με μια φωνή κι εκείνη,
η μαμά μου γεννά
σ’ ένα δωμάτιο στολισμένο –
τεχνολογικά φολκλόρ
Γεννήθηκα με αυτιά,
φωνή και κόκαλα
την ώρα που δρούσαν
οι κατεδαφιστές της Αθήνας
Στο γαζωτήριο υπήρχε
πολύ χνούδι κι έτσι
έμεινα γυμνή, χωρίς ζιπουνάκι
με μαύρα γυαλιά να σηκώνω
το κεφάλι πάνω από τους
ώμους ωσάν
πνευματικό περισκόπιο
(σκέψεις γραμμένες πάνω στην άμμο,
αναμασημένες πάνω σε γερμανικό χώμα
κι ακόμα αδιόρθωτες)
~
από τη συλλογή Έξζιτ, εκδ poema, 2021 / Θράκα, 2024
Η Γωγώ Πονηράκου γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Σπούδασε βιολογία και φωτογραφία. Είναι εικαστική φωτογράφος, χρησιμοποιεί αναλογικές μηχανές και δημιουργεί zines που συνδυάζουν εικόνα και λόγο. Έχει στο ενεργητικό της μια ατομική έκθεση, πέντε φωτογραφικά zines και δύο φωτογραφικά βιβλία (Makronissos 2019, Snowbed 2023). Δουλειά της έχει παρουσιαστεί ανάμεσα στα άλλα στο Athens photo festival, στο Medphoto και στη Gallery 2 του Fotofluss στην Αυστρία. Ποιήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε διαδικτυακά περιοδικά (Bibliothèque, Χάρτης, Culturebook, Μονόκλ). Το Έξζιτ είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή. Τα τελευταία χρόνια δημιουργεί,επίσης, ποιητικές περφόρμανς.